W myśl obiegowych opinii, trening budujący siłę zawiera długie, wielominutowe przerwy między seriami. Trening hipertroficzny z kolei charakteryzuje się większą liczbą powtórzeń oraz krótszymi przerwami między seriami. Jak wielokrotnie wykazywano w badaniach naukowych te stwierdzenia nie muszą mieć nic wspólnego z rzeczywistością. Dlaczego? Np. osoby początkujące reagują doskonale wzrostem siły nawet na pozornie czysto „hipertroficzny” trening kulturystyczny (w zakresie 8-15 powtórzeń), jest też wielu przedstawicieli treningu typowo trójbojowego lub dwubojowego – którzy z powodzeniem rozbudowywali swoje sylwetki w zakresie 3-6 powtórzeń. Jakby tego było mało, dla osób początkujących, hipertroficzne efekty przynosi trening … interwałowy.
Przykłady:
- Dymitry Klokov, wybitny rosyjski ciężarowiec – wystąpił na zawodach kulturystycznych, a jego sylwetka dla tysięcy ludzi stanowi wzór do naśladowania,
- Svend Karlsen jako antykulturystyczny trójboista – wygrał zawody kulturystyczne (później był słynnym strongmanem, mistrzem World’s Strongest Man w roku 2001),
- Arnold Schwarzenegger (7-krotny Mr Olympia) startował początkowo w podnoszeniu ciężarów, choć informacje na ten temat są niepełne (lata 1963-1965),
- Arnold Schwarzenegger wygrał międzynarodowe zawody trójbojowe 30 października 1966 roku, osiągając 170 kg w przysiadzie, 165 kg w wyciskaniu leżąc, 250 kg w martwym ciągu [2,3]
- Arnold Schwarzenegger w wieku 19 lat, w 1967 roku wystąpił na zawodach trójbojowych w Monachium, zajął drugie miejsce, zaliczył wyciskanie leżąc z ciężarem 170 kg (374 lbs), przysiad 200 kg (440 lbs), oraz martwy ciąg 280 kg (616 lbs); Uwaga, wg błędnej informacji z magazynu „Flex” opublikowanej w 2005 roku, te zawody miały odbyć się w 1966 roku,
- Arnold Schwarzenegger w swoich ostatnich zawodach trójbojowych 5 maja 1968 roku zaliczył przysiad z ciężarem 215 kg, wycisnął leżąc 200 kg oraz podniósł 310 kg w martwym ciągu [2,3] co dało mu pierwsze miejsce,
- Ronnie Coleman – jeden z najwybitniejszych kulturystów wszechczasów (8-krotny Mr Olympia) – zaczynał swoją przygodę ze sportami siłowymi od zawodów w martwym ciągu, podniósł 330 kg w 1994 roku w Teksasie [4]
- Morgan Aste – jeden z najsilniejszych kulturystów wszechczasów, z powodzeniem startuje w zawodach strongman (m.in. zaliczył 6 x 250 kg na ławce, bez koszulki do wyciskania oraz 360 kg w spacerze farmera),
- Robert Burneika – jeden z najsłynniejszych kulturystów w sieci – początkowo zajmował się wyciskaniem sztangi leżąc oraz występami w zawodach strongman.
Co na ten temat mówią badania naukowe?
W badaniu z 2014 roku (Schoenfeld BJ) [1] w grupach hipertrofii: 3 serie po 10 powtórzeń, z przerwą 90 sekund oraz siłowej: 7 serii po 3 powtórzenia, z przerwą 3 minuty odnotowano bliźniaczo podobne efekty – wyniki w przysiadzie, wyciskaniu sztangi leżąc czy wzrost obwodu ramienia były podobne (z niewielką przewagą w zakresie wzrostu siły dla osób wykonujących 3 powtórzenia, zamiast 10 w serii).
Wyniki?
- grupa siłowa poprawiła wyciskanie sztangi leżąc o 13%,
- grupa kulturystyczna poprawiła wyciskanie sztangi leżąc o 9,1%.
- Przysiad: grupa siłowa wzrost wyniku o 25,9%, zaś w grupie kulturystycznej odnotowano wzrost o 22,2%.
- Rozmiar ramienia, grupa siłowa na początku: 35.3 ± 5.7 cm na koniec: 39.6 ± 5.1cm (wzrost o 12,7%),
- Rozmiar ramienia, grupa kulturystyczna: na początku: 34.5 ± 4.2 cm na koniec: 38.7 ± 4.3 cm (wzrost o 12,6%),
W badaniu Willardsona JM i Burketta (2008) [5] porównano dwu i czterominutowe przerwy między seriami w trakcie kilka mezocykli treningowych u 15 mężczyzn. Byli to wytrenowani zawodnicy (przysiady wykonywali co najmniej od 4 lat), w wieku 20-23 lata, wzrost 180-182 cm, masa ciała 82-92 kg (średnio). Mężczyźni czterokrotnie byli sprawdzani pod kątem siły w przysiadzie bliskim kulturystycznego, sztanga ułożona na m. czworobocznym. Zastosowano ogranicznik wskazujący odpowiednią głębokość przysiadu w każdym przypadku.
Czytaj dalej na: PoTreningu.pl
