Doping sterydami anaboliczno-androgennymi (SAA) jest silnie rozpowszechniony, na tyle iż na „cykle” wchodzą nawet młode kobiety. Powoduje to rozliczne konsekwencje zdrowotne, niektóre skutki stosowania dopingu mogą być nieodwracalne.
U kobiet opisano liczne przypadki występującego po SAA obniżenia głosu które wymagały nawet wieloletniego leczenia chirurgicznego oraz hormonalnej terapii zastępczej (nastąpiła supresja układu podwzgórze – przysadka –jajniki).
Testosteron należy do najczęściej nadużywanych środków, wbrew błędnym opiniom spotykanym w internecie ten środek nie jest pozyskiwany od „zmarłych”, ani tym bardziej od zwierząt. Od 1935 r. mamy do dyspozycji testosteron syntetyczny. Ktoś najwyraźniej pomylił hormon peptydowy (rekombinowany hormon wzrostu) ze środkiem z grupy steroidowych czyli testosteronem. Hormon wzrostu był historycznie pobierany od zmarłych, ale terapia dotyczyła niewielkiej grupy osób. Od 1985 r. mamy do dyspozycji hormon wzrostu pozyskiwany metodą inżynierii genetycznej. Niestety, tego typu dezinformacji jest w sieci pełno, rzetelne źródła można zliczyć na palcach jednej ręki. Nie należy wierzyć w publikowane w sieci tezy, bo w większości są one wytworem wyobraźni różnych autorów. Wiarygodne i rzetelne opracowanie to seria „Anabolics” Williama Llewellyna (łatwo dostępna w postaci e-booków).
Anapolon jest nietypowym środkiem, gdyż należy do pochodnych DHT, ale charakteryzuje go „ciągnięcie wody”. Zwykle substancje które są pochodnymi dihydrotestosteronu nie powodują zatrzymywania wody, bo nie podlegają aromatyzacji (przekształceniu do estrogenów i/lub ich strukturalnych pochodnych). To znaczy, że zastosowanie Anavaru (oxandrolone), winstrolu (stanozololu), oral-turinabolu, primobolanu (metenolonu) czy masteronu nie wiąże się z zatrzymywaniem w ustroju wody, dlatego te środki uważa się za jakościowe. Problem retencji wody w niewielkim stopniu dotyczy też nandrolonu czy boldenonu (mimo, iż pod względem budowy „boldek” jest krewnym Metanabolu), niemniej duże dawki tych środków też mogą powodować retencję wody.
To nie znaczy, że pochodne DHT (lub środki słabo lub wcale nie aromatyzujące) przyniosą efekty redukcyjne, szczególnie jeśli dieta „kuleje” i masz „uczulenie” na aeroby oraz interwały. Oxymetholone potrafi przynosić silne przyrosty „masy”, ale jest ona złudna. Co z tego, że zdobędziesz 5,8 czy 10 kg wody? Sylwetka spęcznieje, ale będzie kiepska jakościowo. Ale to wcale nie jest problemem, że ktoś wygląda jak ludzik Michelin. Ustrój człowieka jest niesamowicie wyczulony na punkcie regulacji wolemii (stopnia uwodnienia), ciśnienia krwi, stężenia glukozy we krwi oraz równowagi kwasowo-zasadowej.
Anapolon powoduje jednocześnie wiele sutków, które są niebezpieczne:
- Wywołuje hiperwolemię, co ma wpływ na nerki i serce. Powoduje retencję wody i sodu.Podwyższa hematokryt, zresztą oxymetholone był w tym celu stosowany kilkadziesiąt lat do leczenia niedokrwistości. Nadal publikowane są badania z tego zakresu.
- Wtórnie do hematokrytu rośnie opór obwodowy, bo zwiększa się lepkość krwi. Głównym czynnikiem determinującym lepkość krwi jest właśnie hematokryt (ilość krwinek czerwonych). Anapolon (nawet w niewielkich dawkach) potrafi zwiększyć hematokryt o 6-8% (normalnie u mężczyzn rzadko przekracza on 45%).
- Wraz ze wzrostem oporu rośnie tętno spoczynkowe i wysiłkowe, serce musi pokonywać większy opór (układu tętniczego, mikrokrążenia i żylnego).
- Wraz obciążeniem serca nasila się jego przebudowa oraz patologiczny przerost lewej komory (często później może dotykać również prawej komory). Przebudowa serca może prowadzić do znaczącego spadku objętości frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF), kiepskimi rokowaniami, u niektórych kończy się nagłą śmiercią.
- Wywołuje nadciśnienie poprzez wpływ na inhibicję 11β-HSD2. 11β-HSD2 katalizuje przemianę kortyzolu do nieaktywnego kortyzonu, tak, by zapobiec nadmiernej aktywacji receptora mineralokortykosteroidowego (MR) przez kortyzol, a w ten sposób retencji sodu, wody i nadciśnieniu. Anapolon hamuje te przemiany, a więc ma wpływ np. na ciśnienie krwi, zatrzymywanie sodu, retencję wody i wydalanie potasu. Ze względu na powszechność (nadmiar) sodu w diecie i niedobór potasu jest to skrajnie niekorzystne zjawisko. Podobny wpływ może wywołać np. przedawkowanie lukrecji (używanej jako przysmak lub środek słodzący)
- Wywołuje nadciśnienie poprzez wpływ na powstawanie estrogenów. Z kolei estrogeny mają wpływ na angiotensynogen. Zasadniczym mechanizmem presyjnego działania aromatyzujących SAA np. anapolonu na ciśnienie tętnicze jest wzrost wątrobowej syntezy angiotensynogenu. Prawdopodobnie SAA wywołują silniejszy wpływa na ciśnienie krwi niż naturalne estrogeny. Renina przekształca angiotensynogen w angiotensynę I, która jest rozkładana do angiotensyny II pod wpływem enzymu konwertującego, inaktywującego również kininy biorące udział w patogenezie nadciśnienia. Angiotensyna II wywołuje nadciśnienie tętnicze poprzez działanie wazokonstrykcyjne (obkurczające naczynia np. w nerkach), zwiększenie wydzielania aldosteronu i w konsekwencji wzrost całkowitej objętości krwi oraz wzmocnienie odpowiedzi wazokonstrykcyjnej na krążącą norepinefrynę.
- Jak każdy środek z grupy SAA ma wpływ na układ krzepnięcia (ryzyko zakrzepowo-zatorowe).
Z jednej strony niewielki wzrost hematokrytu jest korzystny, bo zwiększa wydolność sportowca, z drugiej zwiększa obciążenie serca, prawdopodobnie zwiększa podatność krwinek na uszkodzenia i ma wpływ na ryzyko zakrzepowo-zatorowe. Stężenie osoczowych czynników krzepnięcia, szczególnie czynnika V, spada proporcjonalnie do stopnia uszkodzenia hepatocytów.
Anapolon, a cukrzyca
Jak wszystkie środki z grupy SAA, a w szczególności te toksyczne dla wątroby: metylowany testosteron, Metanabol (Dianabol), oral-turinabol, winstrol, Halotestin, w mniejszym stopniu oral-turinabol Anapolon potrafi mieć wpływ na tolerancję glukozy, pogarszać wrażliwość insulinową i potencjalnie indukować cukrzycę. Nie dzieje się to po tygodniu czy dwóch, ale po wielu miesiącach czy latach, niemniej wpływ jest bezsprzeczny. Wątroba jest głównym ustrojowym „regulatorem” stężenia glukozy we krwi.
Ogólnie w przeliczeniu miligram na miligram Anapolon wcale nie jest silniejszy np. od Metanabolu, bo nikt o zdrowych zmysłach nie sięga po 100 mg „metki” dziennie, a dawkowanie 50, 100 czy 150 mg Anapolonu dziennie jest standardowym, stosowanym jeszcze w medycynie. Prawdopodobnie oxymetholone jest jedynym środkiem którego dawkowanie w medycynie przewyższa spotykane w dopingu.
Jeśli stosujemy Anapolon jako pojedynczy środek bardzo szybko produkcja testosteronu (u mężczyzn) zostanie silnie zredukowana. Dlatego wszystkim środkom które nie są czystym testosteronem powinien towarzyszyć np. testosteron enanthate, cypionate lub mieszanka testosteronu o zróżnicowanej kinetyce (Omnadren, Sustanon). Ze względu na siłę swojego działania oxymetholone nie jest dobrym wyborem dla kobiet (jeśli w ogóle wolno mówić, iż jakieś SAA są dla pań dobrym wyborem, biorąc pod uwagę długofalowe skutki uboczne, wirylizację). Anapolon zdecydowanie nie nadaje się dla początkujących, jak wszystkie środki doustne jest kiepskim wyborem. Dlaczego? Jego toksyczność ogranicza długość cyklu, a w krótkim czasie nie zbuduje się zbyt dużej muskulatury. Ponadto typowe dla orali zaburzenia trawienne mogą zniweczyć cykl, pojawi się zgaga, palenie w przełyku, zaburzenia trawienia, odbijanie się itd.
Podsumowanie
Anapolon wydaje się jednym z bardziej agresywnych środków, może mieć wpływ na powstawanie gruczolaków i nowotworów wątroby (istnieją liczne studia przypadków). wpływa na zaburzenia glikemii, a dalej nawet cukrzycę, wywołuje zaburzenia krzepnięcia, ryzyko sercowo-naczyniowe (pośrednio zaburzenia proporcji HDL, LDL, wpływ na stężenie cholesterolu; ciśnienie krwi, jej lepkość, nadkrwistość itd.) Ponadto oxymetholone indukuje nadciśnienie, a ono niszczy serce i nerki. Terapia nerkozastępcza jest uciążliwa i skomplikowana, a na przeszczep nerki w polskich warunkach można czekać wiele lat (problemy ze zgodnością tkankową, niewystarczająca ilość dawców). Poza tym przeszczep wiąże się ze stosowaniem wielu leków (np. immunosupresyjnych) które mogą mieć ciężkie skutki uboczne (np. powstawanie nowotworów). Biorąc pod uwagę te wszystkie problemy, ciężko komuś rekomendować komuś Anapolon do stosowania w celu poprawy wyglądu sylwetki.
Referencje, badania, literatura:
Barbara Gryglewska, Mirosław Nęcki, Tomasz Grodzicki Mikrokrążenie a nadciśnienie tętnicze https://journals.viamedica.pl/arterial_hypertension/article/download/12857/10637
E. Mutschler „Farmakologia i toksykologia”, WYDANIE III
Darrell Hulisz, Melissa Lagzdins „Drug-Induced Hypertension” https://www.uspharmacist.com/article/drug-induced-hypertension
Agnieszka Olszanecka, Danuta Czarnecka Nadciśnienie tętnicze u kobiet https://podyplomie.pl/kardiologia/15124,nadcisnienie-tetnicze-u-kobiet
Suraj Achar Cardiac and Metabolic Effects of Anabolic-Androgenic Steroid Abuse on Lipids, Blood Pressure, Left Ventricular Dimensions, and Rhythm https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4111565/
Cornelia Fürstenberger The anabolic androgenic steroid fluoxymesterone inhibits 11β-hydroxysteroid dehydrogenase 2-dependent glucocorticoid inactivation https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22273746/
David Lao, MD Miażdżycowe zwężenie tętnicy nerkowej – rozpoznawanie i leczenie https://podyplomie.pl/medycyna/10679,miazdzycowe-zwezenie-tetnicy-nerkowej-rozpoznawanie-i-leczenie
Janusz Kłoczko Zaburzenia hemostazy w chorobach wątroby https://podyplomie.pl/wiedza/wielka-interna/716,zaburzenia-hemostazy-w-chorobach-watroby
