Ashwagandha (Withania somnifera, witania ospała) to rodzaj żeń-szenia indyjskiego, która korzystnie wpływ na poziom kortyzolu, redukuje stres oraz poprawia jakość snu.
Uważa się, że Withania somnifera wykazuje działanie: przeciwcukrzycowe, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwnowotworowe, przeciwstresowe, kardioprotekcyjne lub neuroprotekcyjne.
Wykazuje również poprawę funkcji śródbłonka, redukuje reaktywne formy tlenu, reguluje apoptozę i moduluje funkcję mitochondriów, wykazując skuteczność w leczeniu skutków starzenia, lęku i stresu, artretyzmu. Wpływa na funkcje poznawcze i pamięć, cukrzycę, epilepsję, zmęczenie, choroby neurodegeneracyjne, ból, czynność tarczycy i choroby skóry.
Badanie naukowe
Naukowcy sprawdzali, czy ashwagandha ma wpływ na pracę tarczycy.
Szczury podzielono na grupy:
- kontrolną,
- ashwagandhy,
- szczurzy model niedoczynności tarczycy leczony ashwagandhą przez 1 miesiąc,
- szczurzy model niedoczynności tarczycy leczony L-tyroksyną (T4) przez 1 miesiąc.
Szczurzy model niedoczynności tarczycy – zwierzęta w tej grupie wykazywały znaczny spadek poziomów trijodotyroniny (T3) i T4 we krwi, co nie powinno dziwić. Jest to właśnie typowe dla niedoczynności, czyli niedomagania narządu. Spadek stężenia T4 (prohormonu) i T3 (właściwego hormonu) ma kolosalne znaczenie dla sportowców. Odpowiednia praca tarczycy (obok wpływu na cały ustrój) ułatwia odchudzanie się, prowadzenie treningu itd. Stwierdzono, że szczury z tej grupy cierpiały z powodu wzrostu MDA. Wiele publikacji wskazuje na to, iż dialdehyd malonowy (MDA), główny drugorzędowy produkt peroksydacji lipidów, można traktować jako biologiczny marker stresu oksydacyjnego. U szczurów rosła aktywność antyoksydacyjnego systemu obronnego (np. SOD, CAT itd.). U tych zwierząt rosło stężenie czynnika martwicy nowotworu i stężenie dopaminy.
Zarówno podawanie L-tyroksyny, jak i leczenie ashwagandhą przywróciły właściwe stężenia hormonów tarczycy. L-tyroksyna hamowała wzrost dialdehydu malonowego, jednak nie miała wpływu na stężenia czynnika martwicy nowotworu i tlenku azotu (które były zbyt wysokie).
Ashwagandha hamowała wzrost dialdehydu malonowego (wykazywała działanie antyoksydacyjne), hamowała wzrost ilości czynnika martwicy nowotworu i tlenku azotu.
Wniosek
Obecne dane wskazują, że ashwagandha może zapobiegać dysfunkcji tarczycy (wywołanej lekami) i zmniejszać powikłania takiego stanu dla układu nerwowego, w tym indukowanie stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego w układzie nerwowym.
Referencje:
Eman N. Hosny „Neuroprotective Effect of Ashwagandha Extract against the Neurochemical Changes Induced in Rat Model of Hypothyroidism” https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/19390211.2020.1713959
