Sterydy anaboliczno androgenne mają wpływ na budowę i funkcje serca, ale to nie wszystko. W badaniach Karila i wsp. przeprowadzonych na 20 kulturystach stwierdzono korelację ze stosowaniem SAA, a wymiarami lewej komory serca. Masa lewej komory (LVM) wynosiła 274 g u sportowców, zaś tylko 167 g u nieaktywnych fizycznie mężczyzn. Karila wykazał, że im większa jest dawka SAA – tym większe mogą być zmiany w lewej komorze serca.
D’Andrea oraz wspólnicy wykazali, że nadużywanie SAA powoduje (wiele lat po zakończeniu stosowania dopingu) upośledzenie funkcji skurczowej jak i rozkurczowej serca, zjawisko silnie skorelowane jest z dawkami oraz czasem stosowania SAA. Istnieją też badania mówiące o tym, że krótkie cykle dopingowe (8-16 tygodni) nie mają wpływu na funkcję serca). Sprawa jest niejednoznaczna, ale nowe badania Jefferson F.C.R. Juniora i wsp. rzucają nowe, niepokojące światło na doping SAA.
W badaniu wzięło udział trzynastu użytkowników sterydów anaboliczno-androgennych, byli to mężczyźni w wieku 23,9 ± 4,3 lat i szesnaście osób z grupy kontrolnej w wieku 22,1 ± 4,5 roku.
W grupie SAA stosowano:
- metanabol – 4 osoby w dawkach: 10–50 mg (w badaniu napisano, iż tygodniowo, ale na pewno dziennie),
- deca-durabolin – 3 osoby w dawkach: 150–1000 mg/tygodniowo,
- durateston (odpowiednik omnadrenu 250) – 7 osób dawki: 250-300 mg tygodniowo,
- testosteron propionate/enanthate – 2 osoby, dawki: 300 mg tygodniowo,
- oxandrolone jedna osoba, dawka: 100 mg tygodniowo,
Sześciu mężczyzn stosowało tylko jeden środek, czterech – dwa środki, a trzy osoby – trzy różne środki równocześnie.
Protokół ćwiczeń składał się z 60 minut biegu / chodzenia z intensywnością od 60% do 85% szacowanego maksymalnego tętna. Najpierw ćwiczenie rozpoczęto od rozgrzewki na bieżni (ProAction BH Fitness, kraj produkcji: Hiszpania) trwającej 3 minuty i o niskiej intensywności. Natychmiast po rozgrzewce zwiększano prędkość co minutę, w ciągu pierwszych 5 minut, aż do osiągnięcia wymaganej intensywności i badani pozostawali w tym zakresie intensywności aż do końca treningu. Tętno i ciśnienie krwi oceniano przed wysiłkiem fizycznym i podczas 60-minutowego okresu odpoczynku po wysiłku. Do określenia różnic między grupami zastosowano powtarzane pomiary ANOVA.
Wyniki:
- w grupie kontrolnej, po zakończeniu aerobów – odnotowano znaczną redukcję skurczowego ciśnienia krwi (spadek o 13,9 ± 11,6 mmHg po 40 minutach)
- w grupie stosującej SAA to zjawisko było o wiele słabsze, odnotowano spadek o 6,2 ± 11,5 mmHg po 60 minutach
- porównanie między grupami wykazało istotnie wyższe niedociśnienie po wysiłku (PEH) w grupie kontrolnej po 30 minutach (-12,9 ± 14,1 mmHg w porównaniu z grupą SAA -2,9 ± 7,6 mmHg),
- po 40 minutach (-13,9 ± 11,6 mmHg w porównaniu z -2,5 ± 8,3 mmHg) ,
- po 50 minutach (-13,9 ± 13,9 mmHg wobec -5,0 ± 7,9 mmHg)
- po 60 minutach (-12,5 ± 12,8 mmHg w porównaniu z -6,2 ± 11,5 mmHg).
Wnioski:
Sterydy anaboliczno-androgenne przyczyniają się do niebezpiecznego wzrostu ciśnienia krwi i ono nie spada po wysiłku. Ponadto grupa SAA miała o wiele wyższe tętno, co oznacza 24-h obciążenie serca (musi ono intensywniej pracować). W wielu innych badaniach wykazywano, iż SAA mają drastyczny wpływ na ciśnienie krwi, co ma bezpośrednie działanie niszczące na serce (szczególnie lewą komorę) i nerki. Akurat preparaty zastosowane przez mężczyzn są uznawane za względnie bezpieczne (poza metanabolem), ale testosteron (w większych dawkach), anapolon czy trenbolone mają kolosalny wpływ na tętno i ciśnienie krwi. Dlatego właśnie SAA moga wyrządzać takie spustoszenie w układzie sercowo-naczyniowym.
