Biorąc pod uwagę fakt, iż badania naukowe wyraźnie wskazują, że pod względem uwarunkowań fizjologicznych zapisanych w naszych genach nie różnimy się specjalnie od dawnych łowców-zbieraczy, koncepcja diety paleolitycznej wydaje się być szczególnie godna uwagi również i w dzisiejszych czasach. Nie oznacza to oczywiście, że powinniśmy w tej chwili wziąć maczugę i udać się do podmiejskiego lasu w poszukiwaniu zwierzyny. Adaptacja kluczowych cech diety paleolitycznej powinna brać pod uwagę współczesne realia i konieczności wypracowywania kompromisów, tak by praktyczna realizacja jej założeń była możliwa w dzisiejszym świecie.
Jak wyglądała dieta naszych przodków?
Dieta naszych przodków z epoki kamiennej różniła się znacznie od naszego współczesnego menu. Ówcześni łowcy-zabieracze nie spożywali wielu znanych nam pokarmów, prowadzili aktywny tryb życia i cieszyli się wyjątkowo dobrą kondycją fizyczną i zdrowiem, nie znając chorób, które dziś określamy jako cywilizacyjne.. Dieta paleolityczna wolna była nie tylko od wysokoprzetworzonej żywności nafaszerowanej cukrami rafinowanymi, solą i tłuszczami utwardzonymi, ale także od nabiału, roślin strączkowych i przede wszystkim zbóż i ich przetworów. W menu naszych przodków natomiast regularnie pojawiało się chude mięso dzikich zwierząt, bulwy i kłącza dzikich roślin, owoce, a także w pewnych ilościach: orzechy i nasiona, jaja, ryby oraz okazyjnie również miód.
Współczesna adaptacja „diety paleo”.
Pomimo drastycznej zmiany warunków życia nadal mamy szansę by odżywiać się w sposób zbliżony do paleolitycznego wzoru. Propozycję kompozycji diety przedstawił w książce zatytułowanej „Dieta paleo” Loren Cordain, naukowiec, pofesor Clorado State University, członek Amerykańskiego Instytutu Żywienia i Amerykańskiego Stowarzyszenia Kardiologicznego. Zgodnie z jego koncepcją powinniśmy eliminować lub ograniczać spożycie grup produktów, które w diecie dawnych łowców-zbieraczy nie występowały (wspomniana już żywność wysokoprzetworzona, zboża, nabiał, warzywa strączkowe) oraz starać się bazować na współczesnych odpowiednikach pokarmów preferowanych w okresie paleolitu o których więcej napiszę w osobnym artykule.
„ Dieta paleo” niejedno ma imię.
Podkreślić trzeba, że nie ma jednej „diety paleo” rozumianej jako precyzyjnie opracowany jadłospis, którego należałoby się trzymać, stąd też istnieje wiele adaptacji jej założeń. Są jednak pewne elementy wspólne , wywodzące się ze źródeł naukowych stanowiące podstawy koncepcji diety paleolitycznej. Analizując treść rozmaitych opracowań pojawiających się na „paleo-blogach”, łatwo zauważyć, że istnieją zwolennicy koncepcji palo low-carb, czy też paleo intermittent fasting. Wg niektórych źródeł dopuszczalny jest także udział produktów skrobiowych ubogich w substancje antyodżywcze takich jak bataty, ryż czy ziemniaki oraz fermentowanych przetworów mlecznych.
Uniwersalnym kluczem łączącym odległą przeszłość ze współczesnością wydaje się przyjęcie zasady, zgodnie z którą, nie wszystkie produkty żywnościowe, które w diecie naszych paleolitycznych przodków nie występowały są definitywnie złe, jak i też akceptacja faktu, że nie wszystkie paelo-produkty muszą znaleźć we współczesnych próbach adaptacji założeń tej diety.
Autor: faftaq
Dyskuja w temacie na forum
