Większość sterydów anaboliczno-androgennych (SAA) ma wpływ na ryzyko zakrzepowo-zatorowe, poprzez wpływ na hematokryt i czynniki krzepnięcia. SAA zwiększają ilość krwinek czerwonych i mają wpływ na czynniki krzepnięcia, dlatego ich stosowanie jest związane z ryzykiem zakrzepowo-zatorowym. „Guru dopingu” wpadli na pełen prostoty pomysł, aby SAA mieszać np. z warfaryną.
Wielu takich „fachowców” beztrosko poleca swoim widzom w serwisie YouTube leki, które mogą zabić. Kilka lat temu pewien „ekspert” zasugerował, iż doskonale sprawdza się warfaryna, lek, który wpływa na syntezę zależnych od witaminy K czynników II, VII, IX i X, co powoduje osłabienie kaskady krzepnięcia. W efekcie warfaryna może powodować krwawienia, mniejsze w postaci krwawych wybroczyn lub większe, kończące się niepełnosprawnością lub zgonem. Najgorsze, iż okres półtrwania warfaryny wynosi 40 h, wg opracowania „Farmakologii i Toksykologii” Mutschlera oraz od 1 do 2,5 dnia wg bazy danych Mosby Drug Reference for Health Professions.
Naukowcy zidentyfikowali 72 wewnątrzczaszkowe i 98 poważnych pozaczaszkowych krwotoków występujących w ciągu ponad 15 300 osobolat ekspozycji na warfarynę. 76% pacjentów z krwotokiem śródczaszkowym cierpiało później na poważną niepełnosprawność lub zmarło, w porównaniu z zaledwie 3% pacjentów z dużym krwotokiem zewnątrzczaszkowym. Spośród 40 zgonów z powodu krwotoku związanego z warfaryną, który wystąpił w ciągu 30 dni, 35 (88%) pochodziło z krwotoku śródczaszkowego. Wydaje się, iż ryzyko nie jest aż tak znaczące, niemniej nigdy bym się nie zdecydował polecać nikomu żadnego z tego rodzaju leków, a tym bardziej w formie beztroskiej porady na YouTube. Krwawienia wewnątrzczaszkowe ponad 20-krotnie zwiększały ryzyko zgonu w ciągu 30 dni w porównaniu z inną lokalizacją krwawienia.
Najgorsze w tym wszystkim, że „guru dopingu” polecał warfarynę osobom, które sięgają po doping SAA. Nikt nie zdaje sobie sprawy z faktu, iż pochodna dihydrotestosteronu (DHT), oxandrolone, jest inhibitorem przemian warfaryny. Tej informacji nie znalazłem w żadnej książce ani w bazie danych. Opisano tę właściwość w studium przypadku American Medical Association dopiero w 2006 r. (oxandrolone jest w obrocie od lat 60. XX wieku). Wyniki badań dostarczonych do FDA (Agencji ds. Żywności i Leków) wskazują, że maksymalne stężenie warfaryny rośnie ponad dwukrotnie, gdy podaje się ją razem z oxandrolonem (5 lub 10 mg, dwa razy dziennie). Aby warfaryna działała zgodnie z założeniami, trzeba było zredukować jej dawkę o 84%! U pewnej leczonej warfaryną sodową i oxandrolonem 93-latki po podawaniu 2,5 mg oxandrolonu, dwa razy dziennie odnotowano zwiększenie czasu krzepnięcia z 15,6 do ponad 65 sekund.
Oprócz anegdotycznych doniesień o zaburzeniach zakrzepowych powiązanych z jednoczesnym podawaniem warfaryny i alkilowanych androgenów, w tym danazolu, metylowanego testosteronu, methandrostenolonu (Metanabolu), norethandrolonu (pochodna nandrolonu) lub oxymetholonu (Anapolonu), było podobnie, gdy podawano lokalnie, na skórę żel z testosteronem.
Podsumowanie. Łączenie przypadkowych leków może przynosić nieznane komplikacje zdrowotne. Nie należy sugerować się poradami zdrowotnymi w filmach w serwisie YouTube, bo może się to źle skończyć.
Referencje:
Fang M.C. Death and Disability from Warfarin-Associated Intracranial and Extracranial Hemorrhages https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3534961/
Koller E.A i in. Oxandrolone Steroid Use and Impaired Coagulation https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/article-a
