Mesterolone znany też pod nazwami handlowymi jako:
- Androlon; firma: Meprofarm, Indonezja
- Infelon; firma: Caprifarmindo, Indonezja
- Cidoviron, Egipt
- Provimest, Egipt
- Hormo, firma: Delta Pharma, Egipt
- Mesviron, firma: Samarth Pharma, Tajlandia
- Proviron (wiele krajów, w tym produkty Bayer w Belgii, Brazylii, Ekwadorze, Egipcie, Grecji, Włoszech, Słowacji, Portugalii, Hiszpanii, Turcji, Omanie, Filipinach itd.)
- Pro-Viron, firma: Bayer, Wielka Brytania, Malta
- Proviron 25 mg, firma: Bayer, Węgry, Luksemburg
- Provironum, firma: Bayer, Wietnam, Malezja, Singapur, Tajlandia, Indie,
- Restore, firma: Micro B & B, Indie.
Czy środek nadaje się do hormonalnej terapii zastępczej?
Biorąc pod uwagę, iż przyswaja się od 3% (dane Bayer) do 10% podanej dawki (Malcolm Carruthers i in.), czyni to Proviron najgorszym wyborem spośród wszystkich środków dostępnych na rynku!
Jak widać Proviron pod względem przyswajalności pozostaje najgorszym wyborem. Nie powinno to dziwić, bo związek nie został zabezpieczony przed oddziaływaniem wątroby (efektem pierwszego przejścia). Ponadto mesterolon jest wiązany w 98% (albumina wiąże 40%, a SHBG 58%). Dlatego efektywnie w ustroju mężczyzny dostępna jest znikoma ilość środka – bardziej przypomina on placebo. Jakby tego było mało, przy długotrwałym stosowaniu Proviron prowadzi do spadku stężenia testosteronu całkowitego w ustroju, supresji LH i FSH, czyli „blokuje” oś HPTA. Wielu „specjalistów” twierdzi, iż Proviron nie ma wpływu na podwzgórze czy przysadkę mózgową. Jest to zwyczajne kłamstwo, powielany od dekad “mit koksiarzy”.
LH => synteza androgenów w jądrach => testosteron
FSH => synteza białek w komórkach Sertolego
Grafika: „blokujący” wpływ Provironu widoczny pod względem wpływu środka na LH, FSH oraz stężenie testosteronu całkowitego. Źródło: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4732450/
W licznych, innych badaniach udowodniono wpływ Provironu na stężenie testosteronu. Już w latach 70. XX wieku udowodniono, iż mesterolon (Vistimon, Pluriviron) ma wpływ na stężenie testosteronu.
Badanie naukowe
10 zdrowych mężczyzn stosowało Proviron. Po 4 tygodniach stosowania 75 mg środka dziennie zaobserwowano spadek stężenia testosteronu o 23,1% (z 5,2 do 4 ng/mL).
W jednym z artykułów autor (Marcin Rogala) twierdził, iż delikatnie zmodyfikowany metanabol (oral-turinabol) również nie ma wpływu na układ hormonalny, co jest wierutną bzdurą. Każdy środek hormonalny wywiera wpływ na oś HPTA, niezależnie czy przyjmie się większą lub mniejszą dawkę. „Blokuje” nawet 10 mg oxandrolonu (uważanego za najłagodniejszy środek na rynku) czy 10 mg metanabolu dziennie (uważany za jeden z twardszych środków z grupy sterydów anaboliczno-androgennych). Wpływ Provironu jest mniejszy. Dlaczego? Najprościej mówiąc: ponieważ nie ma co działać, gdyż większość środka ląduje w toalecie (80% w moczu, 13% w kale)! Fatalną przyswajalność cechuje także doustny testosteron undecanoate, dlatego efektywnie z 2400 mg w opakowaniu otrzymujemy tak naprawdę 240 mg za 80 zł. Wniosek jest taki, iż jedna ampułka Omnadrenu 250 z apteki kosztuje nas 16 zł i dostajemy więcej testosteronu (bo mieszanka testosteronu, jaką jest Omnadren 250, jest bardzo dobrze przyswajalna w odróżnieniu od wersji doustnej TU). Proviron się zupełnie nie opłaca, bo przyczynia się do spadku stężenia testosteronu i zablokowania osi HPTA. Lepiej nadaje się tu dowolny, nowszego rodzaju żel z testosteronem (starsze cechuje kiepska przyswajalność), albo jakaś nowa forma iniekcyjnego testosteronu (np. powoli uwalniany undecanoate). Omnadren 250 nie jest najlepszym wyborem, bo powoduje zbyt duże, gwałtowne skoki stężenia testosteronu (szczyt po 10-12 h od iniekcji w pułap suprafizjologiczny), poza tym wymaga dość częstych iniekcji. Domięśniowo testosteron undecanoate wystarczy podać np. co 6-12 tygodni.
Proviron a profil lipidowy
W badaniach niemieckich naukowców Jockenhövel F. i wsp. zbadano wpływ różnych środków na profil lipidowy.
Porównano:
- mesterolon 100 mg dziennie doustnie ([MES] n = 12),
- undekanian testosteronu 160 mg doustnie dziennie ([TU] n = 13),
- testosteron enanthate 250 mg domięśniowo co 21 dni ([TE] n = 15),
- pojedyncze podskórne wszczepienie peletki z testosteronem, wolno uwalniane 1200 mg ([TPEL] n = 15).
Badanie trwało 300 dni.
Wyniki: stężenie testosteronu było niskie w grupie Provironu, poniżej normy w grupie TU doustnego (wchłania się równie słabo, jak Proviron, przez system limfatyczny: 5,7±0,3 nmol/L), normalne w grupie enanthate (13,5±0,7 nmol/L) i podwyższone, normalne w grupie peletki (23,2±1,1 nmol/L).
Stężenie DHT wzrosło wszędzie.
Stężenie cholesterolu wzrosło o 14,4% w grupie undekanianu testosteronu, o 18,8% w grupie Provironu, o 20,4% w grupie enanthate i o 20,2% w grupie peletki.
LDL wzrósł o:
- 34,3% ± 5,5% (undekanian testosteronu),
- 46,4% ± 4,1% (Proviron),
- 47,5% ± 4,3% (peletka),
- 65,2% ± 5,7% (t. enanthate).
HDL spadł o:
- 30,9% ± 2,8% (undekanian testosteronu),
- 32,5% ± 3,5% (peletka),
- 34,9% ± 2,5% (Proviron),
- 35,7% ± 2,6% (t. enanthate).
Trójglicerydy wzrostły o:
- 22,9% ± 6,7% (peletka),
- 29,4% ± 6,5% (t. enanthate),
- 37,3% ± 11,3% (undekanian testosteronu),
- 46,4% ± 10,3% (Proviron).
Grafika: wpływ różnych form testosteronu iniekcyjnego na trójglicerydy (TG), transportery LDL, HDL i cholesterol całkowity (TC).
Jak widać, w większości badań testosteron iniekcyjny nie miał dużego wpływu na profil lipidowy, np. podawanie 200 mg testosteronu enanthate co 15 dni nie miało wpływu na żaden z parametrów!
Źródło: F Schleich and J J Legros Effects of androgen substitution on lipid profile in the adult and aging hypogonadal male
Podsumowanie
Mimo swojej dużej popularności Proviron jest ostatnim środkiem, po który warto sięgnąć. Nie tylko ma wpływ na układ HPTA, ale jest wyjątkowo toksyczny dla układu sercowo-naczyniowego (można go porównać z winstrolem). Najważniejszym argumentem przeciw mesterolonowi jest fakt, iż niewiele substancji aktywnej dociera do krążenia. Przy długotrwałym stosowaniu nawet niewielkich dawek widać wyraźnie, jak mesterolone „blokuje”. Prawdopodobnie jego popularność jest związana z efektem placebo.
Referencje, badania, literatura:
https://www.drugs.com/international/mesterolone.html
https://resources.bayer.com.au/resources/uploads/PI/file9420.pdf
Malcolm Carruthers i in. Evolution of testosterone treatment over 25 years: symptom responses, endocrine profiles and cardiovascular changes https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4732450/
F Schleich and J J Legros Effects of androgen substitution on lipid profile in the adult andaging hypogonadal male http://georgesdebled.org/androg%C3%A8nes%20Legros.pdf
J Pak Med Assoc. 2014 Dec;64(12):1366-9. “Mesterolone treatment of aging male syndrome improves lower urinary tract symptoms.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25842579
Varma TR1, Patel RH. “The effect of mesterolone on sperm count, on serum follicle stimulating hormone, luteinizing hormone, plasma testosterone and outcome in idiopathic oligospermic men.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2892728
F. R. JACKAMAN I. D. ANSELL R. GHANADIAN P. V. A. McLOUGHLIN J. G. LEWIS G. D. CHISHOLM “THE HORMONE RESPONSE TO A SYNTHETIC ANDROGEN (MESTEROLONE) IN OLIGOSPERMIA” https://onlinelibrary.wiley.com/doi/pdf/10.1111/j.1365-2265.1977.tb02020.x
Nikkanen V. “Plasma cholesterol, triglycerides, FSH and testosterone levels of normolipemic male patients with decreased fertility treated with mesterolone.”
E. Charles Osterberg, Aaron M. Bernie, and Ranjith Ramasamy „Risks of testosterone replacement therapy in men” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3897047/
Aakvaag A; Stromme SB „The effect of mesterolone administration to normal men on the pituitary-testicular function.” https://www.popline.org/node/509718
J Pak Med Assoc. 2014 Dec;64(12):1366-9. “Mesterolone treatment of aging male syndrome improves lower urinary tract symptoms.” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25842579
Bhathena R.K. • Patel D.N. “Gonadotrophin Suppression by the Synthetic Androgen Mesterolone in Idiopathic Oligospermia” https://www.karger.com/Article/Pdf/180330
Christina WANG H.G. BURGER D.M. de KRETSER “Effect of Mesterolone on Serum FSH, LH and Plasma Testosterone in Normal Men” https://onlinelibrary.wiley.com/doi/pdf/10.1111/j.1439-0272.1974.tb01604.x
Karina Fontana, Helena Coutinho Franco Oliveira,‡ Marta Beatriz Leonardo,† Carlos Alberto Mandarim-de-Lacerda, and Maria Alice da Cruz-Höfling “Adverse effect of the anabolic–androgenic steroid mesterolone on cardiac remodelling and lipoprotein profile is attenuated by aerobic exercise training” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2613982/
