Chyba każdy, kto kiedykolwiek się odchudzał doszedł do takiego etapu, kiedy początkowo skuteczne metody po pewnym okresie przestały przynosić oczekiwane efekty. Stagnacja podczas stosowania diety odchudzającej jest niezwykle deprymująca i choć w rozmaitych opracowaniach i artykułach poczytać można o rozmaitych sposobach jej przełamywania, to niestety nie wszystkie z nich są skuteczne, a niektóre mogą wręcz okazać się po prostu szkodliwe – nie tylko dla sylwetki, ale również dla zdrowia. W niniejszym artykule opiszę najbardziej efektywne metody pozwalające pokonać zastój podczas redukcji tkanki tłuszczowej.
Metoda pierwsza: zwiększenie deficytu energetycznego
Najbardziej oczywistą i zarazem najczęściej praktykowaną metodą przełamywania impasu jest obniżenie spożycia kalorii bądź też zwiększanie ich wydatkowania. Faktycznie, biorąc pod uwagę, że po pewnym czasie organizm „przyzwyczaja się” do niskiej podaży energii, spowalniając tempo przemian metabolicznych, to zwiększenie deficytu kalorycznego jest bez wątpienia dobrym rozwiązaniem – jednakże nie w każdym przypadku. Jeśli bowiem aktualnie dieta jest już relatywnie niskoenergetyczna (deficyt przekracza 1000kcal względem naszego zapotrzebowania), to dalsze obniżanie kaloryczności czy zwiększanie wydatkowania energii może nieść za sobą szereg niekorzystnych konsekwencji, takich jak dalsze spowolnienie przemiany materii, pojawienie się niedoborów ważnych składników pokarmowych oraz – nasilenie sekrecji kortyzolu – hormonu, którego zbyt wysoki poziom jest w stanie wyraźnie skomplikować proces redukcji tkanki tłuszczowej. Tak więc choć metoda ta jest często dość skuteczna, to zanim dorzucisz kolejną porcję aerobów czy interwałów i zanim odejmiesz kolejne 500kcal dobrze się zastanów, możliwe bowiem, że osiągnąłeś już pułap, którego nie warto przekraczać.
Metoda druga: manipulacja makroskładnikami
Istnieje wiele rozmaitych teorii na temat tego, jak powinien wyglądać procentowy udział energii z poszczególnych makroskładników. Bardzo często w przypadku stagnacji poleca się obniżenie ilości spożywanych węglowodanów na korzyść białka czy tłuszczu, utrzymując kaloryczność diety na stałym poziomie. Nierzadko takie rozwiązanie przynosi oczekiwane efekty, jednak nie jest to regułą. Zdarza się bowiem, że stagnacja związana jest np. ze zbyt niskim spożyciem węglowodanów, a zbyt wysokim spożyciem białka oraz wynikającym z tego faktu podwyższonym poziomem kortyzolu. Rozwiązaniem alternatywnym jest zmniejszenie udziału tłuszczu na korzyść węglowodanów. Takie postępowanie często okazuje się być strzałem w dziesiątkę, jednak jako zabieg docelowy praktykowane jest dość rzadko, częściej ma charakter rotacyjny (np. wprowadzanie dni wysokowęglowodanowych w dietach typu „carb cycling”).
Metoda trzecia: cheat meal oraz cheat day…
Więcej w temacie http://potreningu.pl/kobieta/artykuly/1096/jak-przelamac-stagnacje-na-diecie-odchudzajacej
