Chris Duffy w 1987 roku wygrał prestiżowe i mocno obsadzone mistrzostwa Los Angeles (NPC), choć mówiono wtedy o nim, że ma nogi kulturysty, a górną połowę ciała koszykarza. Potem zawiesił starty na 5 lat i wrócił w 1992 roku, gdy zajął II miejsce na mistrzostwach USA w kategorii ciężkiej, za Flexem Wheelerem. Był wtedy potężniejszy niż kiedykolwiek przedtem i poprawił proporcję umięśnienia, tak że masywne uda nie dominowały już nad resztą ciała. Duffy ma 185 cm wzrostu, na zawodach waży 117,0123 kg, a w okresie pozastartowym około 135 kg. Już w wieku 21 lat rozpoczął intensywny trening ud i przez lata był jego niewolnikiem.
Jego układ ćwiczeń na nogi jest następujący:
1) Prostowanie nóg 3-4 x 10
2) Przysiady na hack maszynie 7-8 x 10
3) Martwy ciąg na prostych nogach 4-8 x do nieudanego
4) Zginanie nóg 5-7 x do nieudanego
Chris Duffy stosuje następujące zasady Weidera:
1) Zasada przeciążenia mięśni – Chris ćwiczy na maksymalnych ciężarach zachowując prawidłowy styl ćwiczeń. Ciągły rozwój umięśnienia wymaga stałego zmuszania mięsni do cięższej pracy
2) Zasada treningu instynktowego – Chris na podstawie własnych obserwacji modyfikuje swój program treningowy, żeby wywołać maksymalne przyrosty
Uwagi Chrisa Duffy
1) Lubię ćwiczyć z dużymi ciężarami, preferuję trening powolny i dysponowanie dużą ilością czasu na siłowni.
2) Lubię intensywnie trenować mając kibiców na sali treningowej
3) Przed przysiadami na hack maszynie robi ę 5 serii rozgrzewkowych: 10×60 kg, 10×100 kg, 10×145 kg, 10×185 kg i 10×230 kg
4) Robię pełne przysiady, schodząc do samego dołu
5) Kulturyści dość często popełniają błąd polegający na zbyt dużym urozmaiceniu programów treningowych. ten typ treningu nie jest tak skuteczny jak oparcie się na ciężkim treningu obejmującym podstawowe ćwiczenia, szczególnie gdy celem jest rozwój masy mięśniowej
6) Alternatywą dla przysiadów może być wyciskanie nogami na pionowej suwnicy
Treść artykułu została zaczerpnięta ze strony autorstwa Roberta Kucharczyka
opracował; Gosteczek
