Istnieje możliwość, że insulina ma wpływ np. na transport kreatyny do mięśni, jednak jest to zjawisko mocno przeceniane. Dlaczego? Bo w okresie potreningowym transport składników odżywczych do mięśni zachodzi bez potrzeby wykorzystywania insuliny. A jak jest z beta-alaniną?
Cóż, naukowcy sprawdzali to w kwietniu 2020 r.
Badania
W pierwszym eksperymencie 12 mężczyzn otrzymało ponadfizjologiczne ilości β-alaniny dożylnie (0,11 g na kg na minutę przez 150 min), z wlewem insuliny lub bez. β-Alaninę i ilość karnozyny mierzono w mięśniach przed i 30 minut po wlewie. Próbki krwi pobierano przez cały protokół infuzji w celu analizy stężenia insuliny w osoczu i β-alaniny. Oceniano zawartość β-alaniny w dobowym moczu.
W eksperymencie 2 sześciu mężczyzn przyjmowało typowe dawki β-alaniny (10 mg / kg masy ciała) przed wlewem insuliny lub bez wlewu insuliny. Ilość β-Alaniny oceniano w mięśniach przed i 120 minut po spożyciu suplementu.
Wyniki
- w eksperymencie nr 1 nie wykazano różnic między stężeniami β-alaniny w osoczu, β-alaniny w mięśniach, karnozyny w mięśniach i β-alaniny w moczu,
- w eksperymencie 2 nie wykazano różnic między warunkami dla stężenia β-alaniny w osoczu lub β-alaniny w mięśniach.
Wniosek
Hiperinsulinemia nie zwiększa wychwytu β-alaniny przez komórki mięśni szkieletowych. Zwiększenie stężenia insuliny nie jest konieczne do maksymalizacji transportu β-alaniny do mięśni po przyjęciu β-alaniny.
Referencje:
Lívia de Souza Gonçalves „Insulin does not stimulate β-alanine transport into human skeletal muscle” https://journals.physiology.org/doi/abs/10.1152/ajpcell.00550.2019
