Według badań naukowych przy typowej dawce NaHCO3 (wodorowęglanu sodu) wynoszącej 3,5 mmoL / kg masy ciała (~ 0,3 g / kg masy ciała, czyli 30 g dla 100 kg mężczyzny, 15 g dla 50 kg kobiety) odnotowano wzrost wydolności o 1,7% w trakcie 1-minutowego sprintu u mężczyzn.
Naukowcy sprawdzali, czy przesunięcie pH w kierunku zasadowicy metabolicznej będzie miało wpływ na akumulację mleczanów w mięśniach i stężenie katecholamin we krwi u 6 wytrenowanych osób, które ćwiczyły na ergometrze aż do wyczerpania (375 W). Badania przeprowadzono po doustnym podaniu NaHCO3 (zasadowica) lub CaCO3 (placebo).
Wyniki:
- wystąpił znaczny wzrost pH krwi w spoczynku po spożyciu NaHCO3 (7,35 +/- 0,02) w porównaniu z placebo (7,27 +/- 0,02),
- po otrzymaniu wodorowęglanu sodu badani zwiększyli czas pracy o 22,4% (z 61,5 to 75,3 sekundy),
- niezależnie czy podawano placebo czy wodorowęglanu sodu, po osiągnięciu wyczerpania odnotowano podobne pH krwi i stężenie wodorowęglanów,
- zasadowica metaboliczna spowodowała wyższy wzrost stężenia mleczanu w mięśniach (31,7 +/- 4,6 mmol / kg mokrej masy) w porównaniu z grupą kontrolną (17 +/- 4 mmol / kg mokrej masy),
- pomimo dłuższego czasu trwania wysiłku w warunkach zasadowicy, stężenia noradrenaliny i adrenaliny w osoczu podczas wyczerpania zmniejszyły się odpowiednio o 30 i 34%.
Wnioski
Wyniki badania wskazują, że zasadowica zwiększała akumulację mleczanu w mięśniach podczas wyczerpujących ćwiczeń. Zmiany te były związane ze zmniejszoną odpowiedzią katecholamin we krwi na wysiłek fizyczny.
Czyli jak ze wszystkim – są korzyści, ale istnieją też zagrożenia. Podawanie wodorowęglanu sodu z jednej strony sprzyja większej wytrzymałości i poprawie osiągów człowieka, z drugiej wodorowęglan sodu zmniejsza stężenie katecholamin, czyli może oddziaływać na spadek wyników.
Referencje:
Bouissou P „Metabolic and blood catecholamine responses to exercise during alkalosis.” https://europepmc.org/article/med/3386500
