Witam, będąc na redukcji często brakuje nam czegoś słodkiego, co można by sobie skonsumować nie bojąc się, o utratę efektów, na które niewątpliwie ciężko pracowaliśmy. Często jednak w naszych ulubionych produktach znajdujemy informacje, ze no jakby nie było ilość węglowodanów i tłuszczu na 100g produktu co prowadzi do tego ze musimy obejść się smakiem. I wówczas zaczynamy się rozglądać za produktami typu low carb. Jako, że sam miałem tego typu problem i na forum nie znalazłem Arta bezpośrednio o tym problemie postanowiłem wiec poszukać trochę i zbudować artykuł dotyczący podstawowych informacji na temat zamienników cukru używanych w przemyśle spożywczym a mianowicie: Poliole.
Tak wiec na początek podstawowe info: poliole są to alkohole wywodzące się z cukrów prostych (min. Sorbitol, mannitol, laktitol) używane jako środki słodzące. Ich kaloryczność waha się od 0,2 kcal (erytrytol) do ok. 2,6 kcal (sorbitol). Wszystkie poliole stosowane w przemyśle żywieniowym należą do grupy tzw. Cukroli. Dla nas ważne jest, ze nie podnoszą poziomu cukru we krwi, lub robia to w sposób bardzo nieznaczny, zatem są dobrym rozwiązaniem dla osob stosujących dietę niskoglikemiczna. Zaliczane są jednak do węglowodanów przyswajalnych, chociaż nie zostanie przyswojony całkowicie, nie należy z nimi przesadzać. W dużych ilościach mogą wywoływać efekty przeczyszczające.
Erytryt, erytritol – Nadaje się jako środek słodzący, o słodyczy rzędu 60 – 75% słodyczy sacharoz. Niskokaloryczny (0,2 kcal/g), nie powoduje psucia zębów. Stosowany w lecznictwie. Czteroazotan erytrytu ma właściwości wybuchowe.
Ksylitom – alkohol polihydroksylowy słodki w smaku (cukrol). Stosowany w przemyśle spożywczym do słodzenia jako dodatek do żywności E967; głównie gum do żucia i cukierków ze względu na działanie przeciwpróchnicze. Zalecany również dla diabetyków, ponieważ jest metabolizowany przy niewielkim udziale insuliny. Posiada wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż glukoza czy sacharoza. Ksylitol pomaga w przyswajaniu wapnia, dlatego pozytywnie działa na zęby i kości. Nie powinno się spożywać więcej niż 40 g ksylitolu dziennie.
Popularny słodzik ksylitol może u psów powodować poważne uszkodzenie wątroby, a nawet śmierć. Spożycie ksylitolu w ilości >100 mg/kg masy ciała wywołuje u psa wydzielanie dużych ilości insuliny, prowadząc w konsekwencji do znacznego obniżenia poziomu cukru we krwi (hipoglikemii)
Izomaltitol – alkohol wielowodorotlenowy wytwarzany w postaci drobno krystalicznej oraz miałkiego proszku, których wymiar cząsteczek może być dostosowany do specjalnych zastosowań. Jego główne zastosowanie to: bezcukrowe twarde cukierki i pieczywo którego rośnięcie jest możliwe przy niższej wilgotności.
Mannitol, mannit – polihydroksylowy alkohol cukrowy. Występuje w formie dwóch enancjomerów – D i L. Stanowi bogate źródło przyswajalnego węgla i dlatego jest dodawany do podłoży hodowlanych (np. podłoże wg Chapmana służące izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Staphylococcus).
W lecznictwie znalazł zastosowanie jako środek moczopędny. Może być używany:
-w zapobieganiu nieodwracalnemu uszkodzeniu nerek w skąpomoczu (oligurii),
-do zmniejszenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego,
-do zwiększania wydalania moczu (i zarazem toksyn) przy zatruciach.
Sorbitol – bezbarwna substancja krystaliczna o słodkim smaku (cukrol), dobrze rozpuszczalna w wodzie. Otrzymywany jest poprzez redukcję glukozy. Stosowany jako dodatek do żywności E420.
Perseitol – alkohol polihydroksylowy o słodkim smaku (cukrol).
β-sedoheptiol – alkohol polihydroksylowy o słodkim smaku (cukrol).
Wolemitol – alkohol polihydroksylowy o słodkim smaku (cukrol).
Często padają również pytania dotyczące skutków ubocznych stosowania polioli. Cóż tutaj opinie są podzielone. U większości ludzi umiarkowane stosowanie polioli nie powoduje kompletnie żadnych efektów niepożądanych, jednak w zależności od rodzaju poliola mogą pojawić się działania uboczne zaczynając od przeczyszczenia po nudności, wymioty, czy gorączkę. Jednak szansa ograniczenia energii otrzymywanej z sacharozy, skłoniła uczonych do przeprowadzania badań pod różnym kątem dotyczących szkodliwego działania tzw. Intensywnych Środków Słodzących (różnego rodzaje aspartamy i acesulfamy) oraz polioli. Efektem jest tzw. ADI (acceptable daily intake) czyli dopuszczalne dzienne pobranie. Wartość ADI wyrażana jest w mg/kg masy ciała/dobę i obejmuje ogólną liczbę substancji, która może być pobierana przez człowieka ze wszystkich źródeł przez całe życie bez szkody dla jego zdrowia. Przedstawia to poniższa tabela:
Substancja słodząca ADI(mg/kg masy ciała/dobę)
Aspartam 40
Acesulfam K 9
Cyklaminiany 11
Sacharyna 5
neohesperydyna (NHDC) 5
Taumatyna Nie wyznaczono
Poliole (w tym maltitol) Nie wyznaczono
(badania przeprowadzone przez Komitet Ekspertów ds. Dodatków do Żywności Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz Urzędu ds. Wyżywienia i Rolnictwa)
W przypadku alkoholi wielowodorotlenowych, w tym maltitolu, stosowanych w ilościach niezbędnych do uzyskania pożądanego efektu, nie odnotowano żadnych wątpliwości niekorzystnego ich działania na zdrowie.
Tak wiec prezentują się nasze poliole w przybliżeniu. Sorki za błędy językowe i życzę milej lektury.
Źródła:
[pl.wikipedia.org/wiki/Poliol]
[http://www.izz.waw.pl/wwzz/opinie-6.html]
oraz inne strony, jednak nie podaje linków bo byłoby tego za dużo w porównaniu do ilości przekazanych informacji wiec mogę wpisać tak: google.pl
Zapraszam do dyskusji na forum klikając TUTAJ
Autor: graAnatowy (sfd)
