W badaniu japońskich naukowców [1] dwie grupy myszy otrzymywały karmę dostarczającą 45% lub 60% energii z tłuszczu przez 6 tygodni. Myszy szybko przybierały na wadze. Po 4 tygodniach połowa z nich zaczęła otrzymywać BCAA (w 1 ml napoju 20 mg BCAA).
Myszy które otrzymywały BCAA i dostarczały 60% energii z tłuszczu co prawda nie przestały tyć, ale w grupie dostarczającej 45% tłuszczu znacznie zmniejszyło się tempo przyrostu tkanki tłuszczowej. Te zwierzęta (z grupy 45% energii z tłuszczy) które przez 2 tygodnie otrzymywały BCAA miały nawet 50% mniej białej tkanki tłuszczowej w porównaniu do grupy kontrolnej oraz przybrały 7% mniej wagi ciała.
Dodatkowo miały mniej białej tkanki tłuszczowej w najądrzu (ang. epididymal WAT). BCAA zmniejszyły także zawartość trójglicerydów w wątrobie oraz obniżyły stężenie insuliny oraz tróglicerydów we krwi.
Ma to kolosalne znaczenie, gdyż ilość trójglicerydów (np. w wątrobie lub innych tkankach) wiąże się z zakłóceniem funkcjonowania stymulowanego przez insulinę szlaku 3-kinazy fosfatydyloinozytolu (PI3K) lub przeniesieniem transportera glukozy (GLUT4) oraz wychwytem glukozy, co prowadzi do oporności insulinowej.
Czy te wyniki znajdą przełożenie na ludzi? Nikt tego nie wie, jednak jak widać ciągle odkrywane są nowe mechanizmy związane z aminokwasów rozgałęzionych na ustrój.
Referencje: 1.Mie Arakawa, Takayuki Masaki, Junko Nishimura, Masataka Seike and Hironobu Yoshimatsu “The effects of branched-chain amino acid granules on theaccumulation of tissue triglycerides and uncoupling proteinsin diet-induced obese mice” https://www.jstage.jst.go.jp/article/endocrj/58/3/58_K10E-221/_pdf/-char/en
