Mit dwunasty: „Ja mam genetycznie silny – biceps, triceps, przedramię, naramienne / WPISZ DOWOLNE / „.
Bardzo często spotyka się podobne, absurdalne stwierdzenia. Nie istnieje pojedyncza partia mięśniowa, która jako jedyna w całym organiźmie jest „genetycznie silna”. Najczęściej małolaty które opowiadają jakie to mają silne „genetycznie bicepsy” robią np. uginanie ramion ze sztangą stojąc – oszukując poprzez ruch całym ciałem („bujanie”), że możliwe jest u takich osób uszkodzenie pleców w trakcie treningu bicepsa (nadmierne wychylenie ciała w nie-fizjologiczne położenie – czyli przeprost)! Najczęściej taka osoba wyciska 60-70 kg, a na bicepsa robi uginania z ciężarem 40-60 kg. Już ta absurdalna proporcja pokazuje, że nie chodzi o żaden „genetycznie silny biceps” – a o maksymalne oszukiwanie w uginaniu ramion.
Jeśli ktoś ma duże predyspozycje do siły to jest silny w każdym ćwiczeniu. Taki zawodnik ma specyficzny rozkład włókien szybkich, wolnych i mieszanych w każdym mięśniu – co sprawia, że ma predyspozycje albo do sportów wytrzymałościowych (dominują włókna wolne, ST = slow twitch oxidative; TYP I, KOLOR: czerwone) lub siłowo-szybkościowych (włókna szybkie, FT = fast twitch; dzielą się na 2 rodzaje: FTa, FTb; ogólnie jest to TYP II; KOLOR: białe lub biało-czerwone; FTa – są to włókna szybkie, beztlenowe. FTb – pośrednie włókna szybkie, ale o metabolizmie tlenowym!). Np. sprinterzy posiadają w mięśniu łydki 76% włókien szybkich, a tylko 24% włókien wolnych. U długodystansowców jest odwrotnie: 79% włókien wolnych, a tylko 21% szybkich (źródło: „Współczesny trening siły mięśniowej” wyd II, Katowice 2010).
Kiedyś uważano, że proporcje włókien mięśniowych są stałe i niezmienne, obecnie naukowcy kwestionują ten pogląd. Okazało się, że odpowiednim treningiem można przekształcić część włókien – aby nabrały charakteru bardziej tlenowego lub beztlenowego. Osoby które to kwestionują, pewnie nigdy nie czytały nowych badań naukowych – oto one:
Cytat:
- „Przed długotrwałe stosowanie sztucznego, elektrycznego drażnienia mięśni można przekształcić wszystkie jego komórki w powolne! W ten sposób mięsień szkieletowy upodabnia się w dużym stopniu do mięśnia sercowego […]Przesunięcia ilościowego stosunku włókien białych i czerwonych zachodzą pod wpływem treningu. .Szybkobiegacze krótkodystansowi cechują się przewagą włókien białych. Długodystansowi, maratończycy włókien czerwonych.W zaawansowanej niewydolności serca ukrwienie mięśni szkieletowych jest upośledzone wskutek zmniejszenia objętości minutowej oraz zwiększenie napięcia i przerostu ścian ich naczyń krwionośnych. […] Mięsnie pracują w warunkach niedotlenienia. W wielu przypadkach stwierdza się przekształcania włókien czerwonych w białe! Po zastosowaniu leczenia – komórki białe na powrót przekształcają się w czerwone!”
[ Źródło: „Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej”. Władysław Z. Traczyk, Andrzej Trzebski; WYDAWNICTWO LEKARSKIE PZWL 2004 ]
Cytat:
- „W badaniach na zwierzętach udowodniono, że przeszczepienie nerwu z mięśnia zbudowanego z włókien wolnokurczliwych, na mięsień zbudowany z włókien szybkokurczliwych, spowodowało zmianę charakterystyki jego włókien”
[ Źródło: Kozłowski S. „Wprowadzenie do fizjologii klinicznej; M. Kruszewski „Metody treningu i podstawy żywienia w sportach siłowych” 2007]
Cytat:
- „Adaptacja tkanki mięśniowej do obciążenia wysiłkiem fizycznym
Cechą tkanki mięśniowej poprzecznie prążkowanej jest znaczna plastyczność,
przejawiająca się zdolnością dostosowania się do różnego stopnia obciążenia
wysiłkiem fizycznym (adaptacją). Dlatego w procesie treningu dochodzi zarówno
do zmian cech skurczu, jak i cech biochemicznych tkanki mięśniowej w takim
kierunku, by aktualnie wykonywana przez mięśnie praca realizowana była
w sposób optymalny. Na przykład, trening wytrzymałości wprowadza takie
zmiany w czynności tkanki mięśniowej, które umożliwiają jej optymalną pracę
w dłuższym czasie, ale taka adaptacja jednocześnie negatywnie wpływa na
zdolność do wykonywania wysiłku o wysokiej intensywności. Z tego powodu
lekkoatleta uprawiający biegi długodystansowe nie osiąga dobrych rezultatów
na krótkich dystansach.”
Cytat:
- „Transformacja włókien mięśniowych
Bardzo dyskusyjny i interesujący jest problem, czy w wyniku treningu możliwa
jest transformacja włókien jednego typu we włókna innego typu. Z powyższego
wynika, że możliwa jest ekspresja genu miozyny nowego typu, możliwa jest także
zmiana poziomu aktywności enzymów decydujących o metabolizmie komórki
mięśniowej i możliwa jest rozbudowa sieci naczyń kapilarnych w mięśniu.
W wyniku tego jednostki ruchowe trenującej osoby zmieniają cechy swojego
skurczu, ale zazwyczaj uznaje się, że zmiany te nie są wystarczająco głębokie
i transformacja włókien mięśniowych szybkich do wolnych (i odwrotnie) nie
następuje. Po zaniechaniu treningu wytrzymałościowego wspomniane zmiany
adaptacyjne cofają się, ale w kilka tygodni po zakończeniu treningu przejściowo
pojawia się w mięśniu bardzo znaczna liczba włókien typu IIX, co stwarza
warunki do wyczynu o charakterze siłowym. W wyniku regularnych ćwiczeń
(treningu) nie zmienia się również procentowy udział włókien wolno kurczących
się w mięśniu. Natomiast wielu autorów uznaje, że głębokie zmiany cech włókien
szybko kurczących się, wraz ze znaczną zmianą typu występującej w nich
miozyny, pozwalają na określenie tych zmian jako transformacji włókien
mięśniowych szybkich. Transformacja ta przebiega przede wszystkim w kierunku
zmiany włókna IIX do IIA i odwrotnie. Trening wytrzymałościowy (patrz
poniżej) powoduje wzrost liczby włókien mięśniowych typu IIA kosztem
zmniejszenia liczby włókien typu IIX”.
[ Źródło: J. Górski „Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego”]
Każdy zawodnik ma słabe i silne strony, ale nawet w tych słabych widać będzie siłę. Z drugiej strony osoba bez predyspozycji, ćwicząca złym treningiem, mająca słabą dietę itd. – będzie słaba przekrojowo także w większości ćwiczeń.
Skrajnym przykładem wzorcowych predyspozycji jest Rosjanin, MIKHAIL KOKLYAEV. Osiąga on sukcesy równocześnie w podnoszeniu ciężarów (podrzuca 240-250 kg; podczas gdy olimpijski rekord wszechczasów w podrzucie wynosi 266 kg!), 3-boju siłowym (wykonał MC 405 KG BEZ SPRZĘTU, na kolejnych zawodach 415 KG bez sprzętu, przysiad 360 kg BEZ SPRZĘTU) i strongman (wicemistrz Świata 2010 organizacji WSM!)!
Na zawodach 3-bojowych, RAW, w Czelabinśku KOKLYAEV uzyskał 975 kg w 3-boju: PRZYSIAD 360 KG, WYCISKANIE 210 KG oraz MARTWY CIĄG 405 kg. Co to znaczy RAW? Bez bandaży, kostiumu do martwego ciągu i przysiadów – sprzęt dodałby wiele kg do wyniku. FILMY Z ZAWODÓW TUTAJ http://www.powerliftingwatch.com/node/10105
Dla porównania mistrz Świata seniorów DANIEL GRABOWSKI w w pełnym sprzęcie uzyskał na zawodach 1072.5kg.
=> JEDEN Z NAJSILNIEJSZYCH LUDZI NA ZIEMI – MIKHAIL KOKLYAEV I JEGO FILMY NA YOUTUBE http://www.youtube.com/user/koklyaevmisha#g/u
autor; Knife
ciąg dalszy wkrotce!
