Urazy – rany cięte, tłuczone, kłute, szarpane (art by sc00byd00)

Źródło zdjęcia

Urazy – rany cięte, tłuczone, kłute, szarpane – definicja rozpoznanie i leczenie. Leki stosowane przy tego typu urazach.

Obecna moda na aktywne spędzanie wolnego czasu powoduje, że wzrasta liczba uszkodzeń ciała. Nie pragnę jednak zniechęcić Państwa do spędzania czasu aktywnie, lecz udzielić paru istotnych informacji na temat różnych ran.

Czasami rany są stosunkowo niegroźne i możemy poradzić sobie z nimi domowymi sposobami, jednak nie powinno się bagatelizować ran! Czasem brak świadomości nad zagrożeniami jest niebezpieczny i dlatego piszę ten artykuł, aby pomóc.

Raną nazywamy przerwanie ciągłości powłok zewnętrznych organizmu (skóry, błon śluzowych, spojówek) na skutek urazu mechanicznego, termicznego lub chemicznego.

Rany cięte, kłute, tłuczone, szarpane powstają po kontakcie (upadku, otarciu, obiciu) z ostrymi przedmiotami. Każdy w swoim życiu doznał, co najmniej kilku z wymienionych urazów. Jeżeli nie jesteśmy w stanie poradzić sobie z daną raną, należy bezzwłocznie udać się do lekarza!

Pamiętajmy, że ranę można zszywać w ciągu 12 godzin od urazu. Potem leczenie takiego obrażenia jest zdecydowanie dłuższe i pozostawia ślad w postaci brzydkiej blizny. Lekarz o ile uzna to za stosowne, może w takich przypadkach zalecić przyjmowanie profilaktycznie antybiotyku. Zdjęcie szwów w zależności od zranienia odbywa się ok. 10-14 dni po ich założeniu.

OCENA STANU ZAGROŻENIA

Oceniając stan zagrożenia życia lub zdrowia poszkodowanego, trzeba brać pod uwagę:

• umiejscowienie rany (w pobliżu, jakich narządów, ścięgien lub dużych naczyń krwionośnych znajduje się rana)

• wielkość rany (rozległość, powierzchnia zranienia)

• głębokość, wygląd oraz kształt brzegów rany -zależy od siły działania i ostrości narzędzia.

Brzegi rany w zależności od okoliczności, w jakich powstała, mogą być:

• głębokie i równe,

• postrzępione,

• stłuczone,

• poszarpane, z fragmentami obcych ciał.

Ostre narzędzia działają szybko, wywołują mniejszy ból i jest mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia zakażenia. Narzędzia tępe powodują, że ból jest bardzo mocny i tym samym wpływa na stan emocjonalny poszkodowanego.

Najważniejsze jest ustalenie, czy rany stanowią zagrożenie zdrowia lub życia poszkodowanego, jaki jest jego stan ogólny i czy rodzaj rany nie niesie kolejnych niebezpieczeństw.

Każda rana jest zakażona, towarzyszy jej ból i krwawienie (słabiej lub mocniej). Silne krwawienie powoduje wypłukanie bakterii z rany i jej okolic, co zmniejsza zagrożenie zakażenia.

INFORMACJE DOTYCZĄCE POMOCY

Udzielając pomocy trzeba dokładnie przemyć otarte miejsce wodą z mydłem lub wodą utlenioną, używając do tego celu najlepiej gazika. Jeżeli grudki brudu tkwią w ranie i nie dają się usunąć, to poszkodowanego należy zawieść do szpitala, aby chirurgicznie oczyścić ranę.

Jeżeli w ranie tkwi ciało obce, to nie wolno go wyjmować, ani poruszać! Ciało obce pełni rolę „korka” tamujący krew. Wyjęcie może spowodować trwałe uszkodzenie organów oraz spowodować wykrwawienie!

RANY CIĘTE

Rana cięta jest to rana powstająca na skutek działania przedmiotów ostrych (najczęściej noży). Jest ona zadana poprzez przeciągnięcie ostrza po powierzchni skóry, nie wbicia. Rany cięte mogą być różnej szerokości i głębokości, czasami może dojść do przecięcia ścięgna. Wszystkie rany należy opatrzyć w celu zapobiegawczym. Najczęściej używane są środki takie jak woda utleniona, natomiast jodyna może służyć jedynie do posmarowania skóry wokół rany.

Jeżeli rana jest poważna, a krwawienie bardzo obfite należy zastosować opatrunek uciskowy, oraz zgłosić się do lekarza. Rany cięte na ogół dają się bardzo dobrze opatrzyć. Często nie jest nawet potrzebne szycie, zamiast którego lekarze stosują specjalne klamry do połączenia brzegów rany.

Typowe dla tego rodzaju uszkodzeń są:

• gładkie brzegi rany,

• silne krwawienie z rany,

• brak uszkodzenia tkanki sąsiadującej z raną.

Krwawienie jest dość silne. Drobne rany cięte normalnie goją się bez większych problemów. Trudne są też głębsze przecięcia stawów i palców. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo naruszenia nerwów lub rozerwania ścięgien.

Postępowanie w przypadku małych, powierzchownych ran ciętych:

• Przez krótki czas umożliwić krwawienie w celu wypłukania brudu i zarazków.

• Zdezynfekować ranę.

• Zabezpieczyć ranę odpowiednim plastrem z opatrunkiem.

• Silniejsze krwawienie powstrzymać uciskiem z zewnątrz. W tym celu mocno przyłożyć do rany i docisnąć złożony kompres gazowy lub zwiniętą opaską z gazy.

Postępowanie w przypadku większych, a szczególnie głębszych i poszarpanych ran ciętych:

• Koniecznie udać się do lekarza!

• Również rany cięte palców z uczuciem odrętwienia i ograniczoną ruchomością wymagają interwencji lekarza.

• Lekarz powinien też zająć się ranami ciętymi twarzy i zadbać o powstanie jak najmniejszej blizny.

RANY KŁUTE

Rana kłuta charakteryzuje się bardzo małą powierzchnią widoczną na skórze i poważnymi nieraz uszkodzeniami wewnętrznymi ciała. Otwór rany jest mały, krwawienie zewnętrzne niewielkie, natomiast krwawienie wewnętrzne może być obfite, w zależności od wielkości i rodzaju uszkodzonych naczyń krwionośnych lub narządów.

Rany kłute powstają w skutek działania z dużą siłą ostro zakończonych przedmiotów. Rany kłute najczęściej na zewnątrz wydają się niegroźne, jednak w praktyce jest inaczej. Są one głębokie i w ich wyniku mogą ulec uszkodzeniu narządy wewnętrzne, które mogą się skończyć późniejszymi powikłaniami.

Szczególnie groźne są rany w okolicy klatki piersiowej i jamy brzusznej, ze względu na możliwość uszkodzenia narządów wewnętrznych (np. przebicie ścięgna może spowodować jego dożywotnią niesprawność, przebicie mięśnia może spowodować uszkodzenie żyły lub tętnicy, czego wynikiem może być wewnętrzny wylew lub krwotok, a przebicie takich narządów jak serce lub wątroba może być przyczyną śmierci).

Życie poszkodowanego, który został ukłuty jest zagrożone. Rany kłute są więc wyjątkowo groźne dla życia i zdrowia. Po opatrzeniu rany i odpowiednim ułożeniu poszkodowanego zależności od miejsca urazu, należy zadbać o jak najszybszą pomoc medyczną. Konieczne jest jak najszybsze opatrzenie rany przez lekarza chyba, że spowodowały ją tylko drobne drzazgi. Na co dzień rany kłute powodują na przykład: gwoździe, igły, nożyczki, noże lub kawałki rozbitego szkła.

RANY SZARPANE

Rana szarpana (darta) – rana powstająca w wyniku działania zakrzywionego narzędzia o tępej, kanciastej, zakrzywionej, często zardzewiałej i zabrudzonej krawędzi (hak, bosak, drut, siatka, gwóźdź, sęk) godzącego skośnie lub stycznie do powierzchni ciała. Ma nieregularny kształt i poszarpane, nierówne brzegi.

W głębi rany widać niekiedy strzępy oderwanych tkanek. Wskutek zakażenia wywołanego przez obecność zniszczonych, obumarłych tkanek rana goi się źle i pozostawia dużą bliznę. Krwawienie jest dość obfite. W przypadku oderwania dużego kawałka skóry, należy go delikatnie przyłożyć na swoje miejsce, opatrzyć i bezzwłocznie udać się do lekarza.

RANY TŁUCZONE

Rana tłuczona – jest to rana powstająca na skutek działania tępego narzędzia o znacznej powierzchni np. cegły, młota, godzącego prostopadle do powierzchni ciała z bardzo dużą siłą. Jej charakterystyczne cechy to nierówność brzegów otartych z naskórka, nieregularny kształt oraz uszkodzenie otaczających tkanek tj. siniec, stłuczenie, obrzęk. Zazwyczaj rany tłuczone występują w częściach ciała, w których pomiędzy skórą a kością nie ma wystarczającej wyściółki, na przykład na głowie lub na kości piszczelowej (skóra jest napięta).

Brzegi ran, tłuczonych i szarpanych nie są gładkie, lecz postrzępione. W przypadku ran miażdżonych lub tłuczonych często obserwuje się przebarwienia (krwiaki). Na skórze widoczne są one jako podbiegnięcia krwawe, czyli siniaki. Zmiany biochemiczne krwi wynaczynionej są widoczne w postaci zmiany koloru siniaków – od granatowej do żółtej i zielonkawej. Gojenie jest powolne, ponieważ tkanka wokół rany ulega często martwicy i jest podatna na zakażenia.

Najczęściej rany tłuczone dotyczą okolicy głowy. Z powodu małej ilości tkanki podskórnej nad kośćmi czaszki są one narażone na pęknięcia i złamania. Kolejną okolicą ciała, w której urazy powodujące rany tłuczone mogą być szczególnie niebezpieczne jest jama brzuszna. Osłonięta jest ona luźną skórą, która najczęściej nie pęka, oraz mięśniami brzucha, które nie zawsze są na tyle mocne, żeby ochronić narządy wewnętrzne.

W przypadku ran szarpanych otaczająca tkanka jest z reguły mniej uszkodzona. Tkanka podskórna i mięśnie ulegają zmiażdżeniu, co oznacza zniszczenie struktur komórkowych, naczyń i nerwów na dosyć dużej powierzchni wokół uszkodzonej skóry.

Jest to najprostsza metoda odróżnienia rany tłuczonej od ciętej zwłaszcza, gdy pęknięcie jest linijne.
Wspólną cechą tych czterech rodzajów ran jest podwyższone ryzyko zakażenia ze względu na postrzępione brzegi rany. W przypadku ran szarpanych ryzyko jest jeszcze większe, ponieważ powstają one często wskutek działania zanieczyszczonych przedmiotów.

Wszystkie typowe, mniejsze i większe rany miażdżone, tłuczone i szarpane powinien opatrywać lekarz. Jedynie bardzo małe, powierzchowne rany miażdżone, tłuczone i szarpane, które się nie rozwierają, można opatrzyć samodzielnie. Ranę należy zdezynfekować i zabezpieczyć plastrem z opatrunkiem.

LEKI PRZYSPIESZAJĄCE GOJENIE RAN

Woda utleniona – niezbędna do odkażania ropiejących ran, rozluźniania skrzepów krwi. Ma działanie odkażające i bakteriobójcze.

Acudex – puder leczniczy – jest kopolimerem dekstranu, którego działanie polega na zdolności do wchłaniania płynów. Acudex stosowany na uszkodzoną skórę wchłania wydzielinę ropną w wyniku czego przyspiesza oczyszczanie ran.

Opatrunek AQUA-GEL – wykazuje następujące właściwości, likwiduje ból, dając choremu uczucie kojącego działania, stanowi barierę dla bakterii z zewnątrz, zapewnia dostęp tlenu do rany, zapobiega powstawaniu przerostowych blizn, umożliwia łatwe doprowadzenie leku do rany bez usuwania opatrunku.

Akutol Spray – Aerozol do stosowania na skórę. Elastyczny opatrunek ochronny. Preparat przeznaczony do opatrywania ran, małych otarć i ran ciętych. Nie jest przeznaczony do ran krwawiących. Odporny na zmywanie. Nie krępuje swobody ruchu. Zmywa się z powierzchni skóry alkoholem.

Bepanthen Plus – Do stosowania profilaktycznego przed zakażeniem ran takich jak otarcia, skaleczenia, pęknięcia, rozpadliny, oparzenia i podrażnienia skóry. Uszkodzenia i rany skóry po małych zabiegach operacyjnych.

Solcoseryl Żel – Lek przyspiesza gojenie się ran, ułatwia powstawanie nowego nabłonka. Zmniejsza bolesność rany i obrzęk wokół rany.

Autor: sc00byd00 (sfd)

Aby wejść na forum kliknij TUTAJ