Jak zbudować szerokie barki?

westia podstawowa – szerokość wynika przede wszystkim z uwarunkowań genetycznych – im szersze obojczyki, tym większe wrażenie szerokości. Jeśli nie zostałeś obdarzony szerokim obojczykiem – pozostaje Ci rozbudowa mięśnie naramiennych. Niestety, z rozbudową barków wiąże się wiele problemów.

Oto najczęstsze z nich:

 

  1. Kontuzjogenne ćwiczenia. Staw barkowy jest słabo zamocowany, łatwo ulega uszkodzeniom. Dodatkowo u wielu osób występuje konflikt podbarkowy (zwany też zespołem konfliktu podbarkowo-kruczego – wyjaśnienie w dalszej części tekstu).
  2. Ciężko zaangażować do pracy odpowiednie mięśnie (np. przejmowanie pracy tylniej części m. naramiennego przez silne mięśnie grzbietu np. czworoboczny).
  3. Występuje nierównowaga funkcjonalna (np. wywołana wielokrotnie większą ilością serii na przednią i środkową część m. naramiennego).
  4. Mięśnie naramienne są angażowane przy większości ćwiczeń – mogą być chronicznie przetrenowane.

 

Problem 1:  „kontuzjogenne ćwiczenia”.

Stożek rotatorów tworzą ścięgna 4 mięśni:

  1. Nadgrzebieniowego
  2. Podgrzebieniowego
  3. Podłopatkowego
  4. Obłego mniejszego

Pokrywają one staw ramienno-łopatkowy.

Jak pisze F. Delavier: „podczas unoszenia ramion w przód lub w bok u niektórych osób następuje tarcie i ściskanie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego między głową kości ramiennej i sklepieniem kostno-wiązadłowym”. Wspomniane ścięgno przechodzi pod wyrostkiem kostnym na szczycie barku. Jeżeli przestrzeń jest zbyt ciasna – prowadzi to do stanu zapalnego. Jeśli zapalenie nie jest leczone („a mnie zawsze boli jak ćwiczę”) stan zapalny pojawia się również w ścięgnach m. podgrzebieniowego z tyłu i głowie długiej mięśnie dwugłowego z przodu. Po pewnym czasie doprowadza to np. do nieodwracalnego uszkodzenia ścięgna mięśnia nagrzebieniowego… więcej

Udostępnij znajomym

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *