Kulturyści, a bigoreksja. Badania naukowe

Wiele z dzisiejszych propagowanych w mediach sylwetek jest nieosiągalnych dla mężczyzn. Na przykład figurka GI Joe z 1998 r. jest potężna i umięśniona. Gdyby zachować proporcje zabawki, dorosły musiałby mieć klatkę piersiową mierzącą blisko 140 cm obwodu, 68 centymetrowe ramię, a przy tym 91 cm w pasie.

Inni naukowcy obliczyli, iż przeciętny mężczyzna z rozkładówki „Playgirl” w ciągu ostatnich 25 lat utracił 5.44 kg tłuszczu, a zyskał ponad 12 kg mięśni. Obsesja na punkcie swojej sylwetki powinna wywoływać skomplikowane zaburzenia psychiczne. Cóż, naukowcy sprawdzili czy kulturyści startujący w zawodach cierpią na dysmorfię mięśniową.

Grupa 1 (n = 40) składała się z kulturystów startujących w zawodach, którzy spełniali następujące kryteria:

• uczestniczyli w zawodach kulturystycznych (a nie w podnoszeniu ciężarów czy trójboju) w poprzednim roku,
• planują startować w kolejnym roku,
• ćwiczyli siłowo regularnie, średnio co najmniej trzy razy w tygodniu w ciągu poprzednich sześciu miesięcy.

Ogólnie rzecz biorąc, kulturyści startowali średnio ponad 4 razy w zawodach i mieli następne zawody za około 6 miesięcy. 78% z tych mężczyzn lokowało się w pierwszej dziesiątce swoich kategorii.

Grupa 2 (n = 40) składała się z trenerów, którzy spełniali następujące kryteria:

• nigdy nie startowali w zawodach kulturystycznych,
• nie planował startów,
• ćwiczyli siłowo regularnie, średnio co najmniej trzy razy w tygodniu w ciągu poprzednich sześciu miesięcy.

Grupa 3 (n = 40) stanowiła grupę kontrolną i składała się z aktywnych osób które:

• ćwiczyli siłowo nie częściej niż raz w tygodniu (średnio) w ciągu poprzednich sześciu miesięcy,
• trenowali inne dyscypliny sportowe co najmniej trzy razy w tygodniu takie jak koszykówka, bieganie, sztuki walki.

Wyniki

• kulturyści mieli większą masę ciała, gdyż mieli większe mięśnie (i zapewne także cięższe kości),
• uczestnicy zgłaszali swoje rzeczywiste i idealne (pożądane) masy ciała. Badanie tych danych wykazało, że większa, idealna masa ciała była pożądana przez 88% startujących w zawodach kulturystów, 75% trenerów i 50% osób z grupy kontrolnej,
• ku zaskoczeniu okazało się, iż kulturyści wcale nie odbiegali bardzo w swoim dążeniu do zwiększenia masy ciała od osób nie startujących w zawodach kulturystycznych oraz grupy kontrolnej (nie mającej nic wspólnego z kulturystyką),
• kulturyści i trenerzy sportów siłowych byli bardziej zadowoleni ze swojego napięcia mięśniowego oraz wyglądu górnej części tułowia w porównaniu do grupy kontrolnej,
• kulturyści byli bardziej usatysfakcjonowani z wyglądu środkowej części tułowia w porównaniu do trenerów lub grupy kontrolnej,
• kulturyści wykazywali większe poczucie własnej wartości,

Wnioski

Wyniki badania sugerują, że kulturyści startujący w zawodach nie wykazują bigoreksji w porównaniu do osób które trenują siłowo, ale nie startują w zawodach kulturystycznych lub w porównaniu do grupy kontrolnej.