Oxymetholone to bardzo silny środek należący do grupy sterydów anaboliczno-androgennych. W Polsce znany jest jako anapolon, częsta nazwa to Anadrol-50 lub Anapolon-50 – gdzie liczba 50 oznacza dawkę w mg (jednej tabletki). Jest to jeden z najsilniejszych SAA dostępnych na rynku. Obowiązuje dokładnie ta sama reguła co w przypadku innych C17-alfa alkilowanych SAA –mogą być niezmiernie toksyczne dla wątroby (ten sam problem dotyczy metanabolu, winstrolu, oral-turinabolu czy halotestinu; w mniejszym stopniu oxandrolonu/anavaru).
Wzór: 17beta-hydroxy-2-[hydroxymethylene]-17-methyl-5alpha-androstan-3-one
Oxymetholone – budowa chemiczna i działanie
Oxymetholone jest zabezpieczony przed pierwszym przejściem poprzez swoją metylację.Wspomniany efekt to w farmakologii parametr mówiący o tym, ile substancji zostanie utracone przy kontakcie z wątrobą. Alkilacja na pozycji 17 (grupa metylowa) chroni przed efektem pierwszego przejścia, zwiększając toksyczność dla wątroby. Jeżeli sterydy podajemy drogą oralną – przy pierwszym kontakcie z wątrobą pewien procent leku zostanie utracony. W przypadku iniekcji – straty z reguły są dużo mniejsze (oczywiście, wątroba także metabolizuje iniekcyjne SAA – więc np. podawanie metanabolu czy winstrolu w postaci zastrzyków wcale nie zabezpiecza przed obciążeniem wątroby). Najsłabszą przyswajalność posiadają substancje pozbawione alkilowania np. proviron czy andriol (testosteron undecanoate, wchłaniany drogą limfatyczną). W uproszczeniu można powiedzieć, że anapolon jest metylowaną pochodną DHT. Ale… tutaj pojawia się ogromna różnica w stosunku do innych substancji z tej rodziny. Przykładowo winstrol czy oxandrolone również są pochodnymi DHT (dihydrotestosteronu) – ale o zupełnie innych właściwościach.
Najbardziej charakterystyczną cechą anapolonu jest obecność grupy 2-hydroxymethylenowej- znacząco zwiększa ona siłę tego preparatu i jest niespotykana w innych SAA [1]. Ze względu na budowę chemiczną anapolon jest bliskim krewnym mestanolonu (metylowanego dihydrotestosteronu).
