Gonadotropina kosmówkowa została odkryta w 1920 r., a została dopuszczona do stosowania w USA od 5 marca 1973 roku. Działanie hCG jest bardzo podobne do oddziaływania LH (hormonu luteinizującego). W efekcie hCG u mężczyzn pobudza wydzielanie androgenów, w szczególności testosteronu w komórkach Leydiga.
Fizjologicznie hCG powstaje w czasie ciąży w łożysku. hCG to jeden z najczęściej stosowanych preparatów pozwalających na przywrócenie funkcjonowania jąder po cyklu np. na steroidach anaboliczno-androgennych, prohormonach itd.
O czym może świadczyć podniesione stężenie hCG?
- o ciąży, normalnie stężenie nie przekracza 5 IU na ml, w ciąży rośnie nawet od 15 000 do 200 000 jednostek w 8. tygodniu. Ogólnie za diagnostyczny punkt odcięcia dla ciąży uznaje się 25 IU/mL. 10 dni od poczęcia zaczyna wzrastać stężenie hCG.
- o niedawnym poronieniu. W ciążach zdolnych do życia, średnie stężenie hCG na poziomie 126 IU / L obserwuje się 12 dni po transferze zarodka, podczas gdy poziomy poniżej 76 IU / L są związane z wczesną utratą ciąży. Około 20–30% wszystkich ciąż kończy się niepowodzeniem w ciągu dni po implantacji. W porównaniu z trwającą ciążą niepowodzenie ciąży wiąże się na ogół z niższymi stężeniami hCG.
- o nowotworach z grupy GFD (gestational trophoblastic disease). Ciążowa choroba trofoblastyczna składa się z czterech jednostek chorobowych: zaśniadu groniastego, zaśniadu inwazyjnego, raka kosmówki, guza miejsca łożyskowego. Stężenie hCG może oscylować w granicach od 50,000 do 100000 mIU/ml.
- o nowotworach. Często gonadotropina kosmówkowa (podjednostka beta) jest wytwarzana przez nasieniakowate i nienasieniakowate guzy jąder, guzy zarodkowe jajnika oraz potworniaki (inne niż jąder). Rzadko wydzielają hCG nowotwory guzy neuroendokrynne, wątroby, piersi, jajników, trzustki, szyjki macicy i przewodu pokarmowego.
W tych ostatnich przypadkach stężenie hCG może być ważnym markerem i wskaźnikiem prognostycznym. W wielu rodzajach raka podwyższone stężenie beta-hCG rokuje bardzo słabo. Paradoksalnie wolny β-hCG lub jako homodimery β- hCG wywierają wpływ na tworzenie się guzów zupełnie inny, niż heterodimeryczny, pochodzenia łożyskowego hCG. Ten ostatni pełni ochronną funkcję np. w raku piersi, wolna postać β-hCG lub homodimery β- hCG sprzyjają rozwojowi tego rodzaju raka. Niektóre badania wskazują również, iż egzogenny hCG ma hamujący wpływ na proliferację raka piersi.
Referencje, badania, literatura: Mariola Drabik , Wojciech Michalski Leczenie ciążowej choroby trofoblastycznej http://psjd.icm.edu.pl/psjd/element/bwmeta1.element.psjd-cb9d6860-9076-42b6-b1df-1617a52d3035, Kathleen Deska PAGANA, Timothy J. PAGANA „Testy laboratoryjne i badania diagnostyczne w medycynie”, Susanne Schüler-Toprak Human Chorionic Gonadotropin and Breast Cancer https://www.mdpi.com/1422-0067/18/7/1587/htm, Chinedu Nwabuobi hCG: Biological Functions and Clinical Applications https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC566671
