Tamoxifen, a brązowa tkanka tłuszczowa

Naukowcy sprawdzali, jak małe dawki tamoxifenu wpłyną na metabolizm energetyczny i brązowienie tkanki tłuszczowej u samic i samców myszy.

Samicom i samcom myszy C57 / BL6 wstrzyknięto tamoxifen w roztworze na oleju i trzymano je w normalnej temperaturze (~23 stopnie) i w chłodzie (~6 stopni). Oceniono wpływ podania tamoksyfenu na metabolizm energetyczny i brązowienie tkanki tłuszczowej.

Wyniki

Podawanie tamoksyfenu przez 3 dni, co drugi dzień w dawce 25 mg / kg masy ciała zmniejszyło odsetek masy tkanki tłuszczowej białej w pachwinie i w rejonie gonad samic myszy, czemu towarzyszyło zwiększenie termogenezy w tkance tłuszczowej.

W przeciwieństwie do tego, taka dawka tamoksyfenu nie wywołała zauważalnych zmian w metabolizmie energetycznym i termogenezie tkanki tłuszczowej u samców myszy w temperaturze pokojowej.

Podobnie było w zimnie. Obserwowano znaczne brązowienie tkanki tłuszczowej u samic myszy, którym wstrzyknięto tamoksyfen (50 mg / kg masy ciała w pojedynczym wstrzyknięciu), ale nie u samców myszy.

Wnioski: Tamoksyfen, nawet w małej dawce, znacząco zwiększa termogenezę w tkance tłuszczowej samic myszy.

Komentarz

Wbrew temu co napisali naukowcy 25 mg na kg to nie jest mała dawka tamoxifenu. To tak jakby 100 kg mężczyzna przyjął 2.5 g wspomnianego SERM. Normalnie stosuje się dawki co najwyżej 50-100 mg clomidu dziennie i np. 20 mg tamoxifenu dziennie. 25 mg na kg masy ciała to dawka kosmiczna, której nie polecam z wiadomych względów. Ok, przez chwilę teoretycznie załóżmy, iż tamoxifen działałby w podobny sposób u ludzi.

Muszę rozczarować osoby które chciałyby w ten sposób pozbyć się tkanki tłuszczowej. Virtanen i wsp. oszacowali, że rozmiar nadobojczykowych zasobów brązowego tłuszczu (z  obu stron) u człowieka wynosi 63 g, a szybkość usuwania glukozy wynosiła 2,2 mg / 100 g / min, co odpowiada 1,4 mg glukozy na minutę dla całego zasobu brązowego tłuszczu, lub w przybliżeniu 2 g glukozy na jeden dzień (~ 8 kcal). Biorąc pod uwagę, że tylko 10% utlenianego „paliwa” pochodzi z glukozy w szczurzych brązowych tkankach tłuszczowych i przy założeniu podobnego udziału u ludzi, można przewidzieć całkowite zużycie 80 kcal dziennie dla w pełni aktywowanych BAT. Biorąc pod uwagę, iż istotny statystycznie jest deficyt wynoszący 300-500 kcal dziennie, nawet w najlepszym wariancie te kilkadziesiąt dodatkowych kcal nie ma znaczenia. Nikt też nie udowodnił, by u człowieka zachodziły statystycznie istotne zmiany w tkance tłuszczowej.

Referencje:

Liang Zhao i in. „Even a low dose of tamoxifen profoundly induces adipose tissue browning in female mice” https://www.nature.com/articles/s41366-019-0330-3