Prawidłowe planowanie regeneracji jest równie ważne, co planowanie treningu…
Podczas trwania wysiłku fizycznego mamy do czynienia z procesem obniżającym wydajność. Dopiero po okresie regeneracji organizm rozpoczyna superkompensację niezbedną do zwiększenia wydajności. Dlatego każdy nowy wysiłek, czy to w sporcie, czy w życiu codziennym, powinien być podejmowany dopiero po zakonczeniu procesów odbudowy. Wówczas następuje bowiem pełna gotowość do działania w sensie fizycznym i psychicznym, a przede wszystkim zapewniona jest ochrona przed pojawieniem się syndromu przeciążenia.
Zasada regeneracji i superkompensacji polega na zdolności organizmu do odpoczynku oraz powrotu do równowagi po wysiłku i przygotowaniu się z „zapasem” do kolejnego, zwiększonego obciązenia.
Przykładem dobrze funcjonującej superkompensacji u sportowców jest przyrost masy mięśniowej dzięki zwiększonej syntezie białek w wyniku treningu siłowego, a w sportach wytrzymałościowych zwiększenie pojemności serca w wyniku przystosowania do przepompowywania większej ilości krwi czy też lepsze zaopatrzenie mięsni w tlen dzięki zwiększeniu ilości naczyć włosowatych.
Problem prawidłowego planowania fazy regeneracji występuje przede wszystkim w sportcie wyczynowym. Dotyczy on jednak również np. osób spędzających codziennie kilka godzin w klubie fitness lub siłowni. Powinni mieć go na uwadze instruktorzy aerobiku, którzy często prowadzą wiele zajęć w różnych klubach. Czasu na regenerację potrzebują też osoby wykonujące codziennie 2-3 nadgodziny i nie pozwalające sobie na odpoczynek nawet w weekendy.
Przeciążenie organizmu, syndrom wypalenia i osłabienia systemu odpornościowego to zarówno w sporcie, jak i w życiu codziennym najbardziej rozpowszechnione skutki takich zachowań.
Rezultat:mimo zwiększanego wkłady pracy, efekty są coraz rzadsze, a czas przeznaczony na pracę czy trening upływa coraz mniej produktywnie. Syndrom przeciązenia objawia się często w postaci dolegliwości zdrowotnych.
Lepiej więc zastanowić się, czy przerwy na odpoczynek i zabiegi służące przyspieszaniu regeneracji nie byłyby rozsądniejsze niż nadwyrężanie organizmu.
Warto pamiętać, że przerwy na odpoczynek, wymuszone przeciążeniem, w dłuższym okresie nie dają pozytywnych rezultatów.
JAK DŁUGO TRWA REGENERACJA?
W celu uzyskania długotrwałego optymalnego wzrostu sprawności i wydolności organizmu następny trening powinien zostać podjęty dopiero po zakonczeniu fazy regeneracji po poprzednim treningu i superkompensacji. Poniższa tabela ukazuje, jak długiej regeneracji potrzebuje osoba ćwicząca w zależności od wieku oraz wytrenowania. DZIENNIK PULSU
Najlepiej rano, przed wstaniem z łóżka, mierzyć tętno w spoczynku i starannie zapisywać wartości z kolejnych dni. Jeżeli przekracza ono o 6-10 uderzeń wartość średnią, wskazana jest ostrożność. Ten dzień należy spędzić spokojniej, ewentualnie zdecydować się na trening regeneracyjno-kompensacyjny (tabela 2)
Po dużym wysiłku fizycznym, może dojść do nagromadzenia w mięśniach produktów rozpadu, wywołujących w organizmie rodzaj aseptycznego stanu zapalnego (bez udziału obcych czynników), co prowadzi do swoistej reakcji ze strony układu odpornościowego.
Podczas długotrwałego wysiłku przy maksymalnym poborze tlenu 70-75% (puls ca.190 minus wiek) lub podczas treningu interwałowego zwiększa się wydzielanie hormonów adrenaliny i kortyzolu, co wydłuża regenerację powyżej 24 godzin.
Wprawdzie magazyny węglowodanów i elektrolitów po 24 godzinach bedą znowu pełne, jednk przywrócenie równowagi neurohormonalnej potrwa jeszcze 2-3 dni.
autor; Body Life
