Trening, a system antyoksydacyjny. Badanie naukowe

Trening siłowy i aeroby wiążą się z wytwarzaniem wolnych rodników. Kluczowym enzymem bariery antyoksydacyjnej organizmu jest dysmutaza ponadtlenkowa oraz zredukowany glutation (GSH), chronią one przed oddziaływaniem wolnych rodników tlenowych (reaktywnych form tlenu, ROS ang. reactive oxygen species) [1]

rodniki tlenowe powstają np. podczas treningu oraz po jego zakończeniu – gdy pojawia się stan zapalny. Do najbardziej znanych antyoksydantów egzogennych należą: witaminy A,C,E, koenzym Q10, flawonoidy, kreatynina,  neopteryna, melatonina, antocyjaniny, bilirubina, hormony płciowe (estron, estradiol). [2,3] Wolne rodniki wiąże się z przyspieszeniem procesu starzenia oraz wieloma chorobami przewlekłymi. Występują chociażby w przebiegu astmy: „Źródłem reaktywnych form tlenu w procesie zapalnym w przebiegu astmy są liczne komórki, głównie eozynofile i neutrofile. W wyniku reakcji utleniania dochodzi do uszkodzenia białek, lipidów i kwasów nukleinowych”. [5]

Dwadzieścia cztery nieaktywne fizycznie, starsze osoby uczestniczyły w badaniu [4] i zostały przydzielone do grupy interwencji (n = 12) lub kontrolnej (n = 12). W grupie kontrolnej uczestnikom zalecano kontynuowanie zwyczajnego trybu życia podczas badania, natomiast w grupie interwencji treningowej rozpisano trening siłowy i aerobowy na 14 tygodni.

Na początku badania i po 14 tygodniach pobierano próbki krwi żylnej do pomiaru:

• dialdehydu malonowego (MDA), szkodliwego dla zdrowia produktu utleniania lipidów
• grup karbonylowych (PC),
• całkowitej zdolności antyoksydacyjnej (TAC)
• stężenia HSP70 (białko szoku cieplnego, jego brak sprzyja apoptozie komórek, czyli ich śmierci), [6]

Wyniki wskazują na bardzo istotny wpływ treningu fizycznego na wszystkie zmierzone zmienne doświadczalne w porównaniu do grupy kontrolnej: maleją stężenia MDA i PC, podczas gdy HSP70 i TAC u mężczyzn w wieku znacznie wzrosły po 14 tygodniach treningu. Trening siłowy i aerobowy zmniejszają wskaźniki stresu oksydacyjnego u starszych mężczyzn i mogą poprawić niedobory związane z wiekiem w HSP70 oraz układzie obrony antyoksydacyjnej.

Referencje:

1. Michał Skrzycki, Hanna Czeczo; Kierownik: prof. dr hab. Anna Barańczyk-Kuźma „Rola dysmutazy ponadtlenkowej w powstawaniu nowotworów” Katedra i Zakład Biochemii Akademii Medycznej w Warszawie http://www.czytelniamedyczna.pl/2959,rola-dysmutazy-ponadtlenkowej-w-powstawaniu-nowotworow.html

2. Agnieszka Ciesielska, Ilona Joniec, Anna Członkowska „Rola estrogenów w patogenezie chorób neurodegeneracyjnych” http://old.ipin.edu.pl/fpn/archiwum/2002/02/FwPiN_2-2002-04.pdf

3. ARKADIUSZ CZAJKA „WOLNE RODNIKI TLENOWE A MECHANIZMY OBRONNE ORGANIZMU” Nowiny Lekarskie 2006, 75, 6, 582–586 http://www.nowinylekarskie.ump.edu.pl/uploads/2006/6/582_6_75_2006.pdf

4. S. Atashak „Changes of stress proteins and oxidative stress indices with progressive exercise training in elderly men” https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0765159717300333#!

5. Agnieszka Szlagatys-Sidorkiewicz, Maria Korzon „Równowaga antyoksydacyjno-prooksydacyjna  u dzieci z astmą leczonych kortykosteroidami wziewnymi i długo działającymi β2-mimetykami”. https://journals.viamedica.pl/advances_in_respiratory_medicine/article/viewFile/28099/22913

6. http://www.phmd.pl/api/files/view/3478.pdf