Anapolon a profil krwi

Oxymetholone (w slangu „antek”) to klasyczny anaboliczno-androgenny preparat będący w powszechnym użyciu w klubach, jak i w klinikach. W odróżnieniu od trenbolonu czy boldenonu jest oficjalnie w obrocie od kilkudziesięciu lat. Został opisany po raz pierwszy w 1959 roku. Jest używany do leczenia anemii, ponieważ zwiększa ilość czerwonych krwinek.

Anapolon uchodzi za jeden z najsilniejszych środków w obrocie, obok niedostępnego na czarnym rynku methyltrienolonu (R1881), czyli doustnej wersji trenbolonu. Jego siła niestety może zawodzić przez preparaty z czarnego rynku nie zawierające właściwej dawki substancji aktywnej (tak samo może być np. z metanabolem czy winstrolem). Z fałszywych leków śmiał się Greg Doucette (kulturysta IFBB), który mówił, że niektóre osoby biorą 300 mg anapolonu dziennie. Tymczasem Doucette miał poważne problemy z dawką 100 mg. Ogólnie nie polecam kontaktu z anadrolem – może on zniweczyć dobry cykl, bo ma niesamowity wpływ na trawienie, zgagę, hamowanie apetytu, zaburzenia trawienia itd. Ponadto, jak prawie wszystkie środki doustne, anadrol ma duży wpływ na wątrobę (jej uszkodzenia) oraz ciśnienie krwi.

Anapolon to prawdopodobnie jedyny lek z grupy SAA, którego dawkowanie było podobne albo większe od stosowanego w dopingu. Typowe dawki lecznicze wynosiły od 3 do 5 mg na kg masy ciała, czyli 300-500 mg dziennie dla 100 kg mężczyzny.

Badanie

Naukowcy sprawdzali, jak anapolon wpłynie na parametry hematologiczne. Były to osoby cierpiące z powodu włóknienia szpiku, czyli pierwotnej mielofibrozy (PMF, primary myelofibrosis) – jest to rodzaj nowotworu, w tej samej grupie jest czerwienica prawdziwa i nadpłytkowość samoistna.

Dlaczego o tym w ogóle wspominam? Gdyż nadużywanie większości SAA może mieć wpływ na parametry krwi i np. poziom hematokrytu oraz ilość płytek krwi. Wspomniane parametry krwi mogą znacznie przekraczać normy.

Na czym polegało badanie?

11 pacjentom (4 kobietom, 7 mężczyznom) podawano 3–5 mg oxymetholonu na kg masy ciała. 5 zdiagnozowaną czerwienicę prawdziwą. Wszyscy pacjenci wykazywali początkowo niedokrwistość (zbyt małą ilość czerwonych krwinek), dodatkowo 4 osoby zbyt małą ilość leukocytów, a 10 za małą ilość płytek krwi. Wszyscy cierpieli z powodu powiększenia wątroby i śledziony. 5 pacjentów wymagało regularnych transfuzji krwi przed leczeniem „antkiem”.

Skutki kuracji anapolonem?

W 9 z 15 cykli zaobserwowano poprawę parametrów krwi, ilości hemoglobiny (barwnik i transporter tlenu) oraz płytek krwi. Potrzeba transfuzji krwi całkowicie ustała we wszystkich 5 przypadkach. Kiedy dawki zostały zmniejszone lub leczenie zostało przerwane, 4 pacjentów z powrotem zaczęło mieć objawy niedokrwistości.

Wyniki tego badania sugerują, że androgeny mogą być przydatne w zaawansowanych przypadkach zwłóknienia szpiku z niedokrwistością wymagającą transfuzji lub ciężką małopłytkowością.

Komentarz

Biorąc pod uwagę toksyczność oxymetholonu, jego długotrwałe stosowanie jest niewskazane, gdyż może spowodować nowotwory wątroby, a w najlepszym razie jej uszkodzenia, np. włóknienie. Osoby stosujące „antka” muszą brać poprawę na to, iż silnie oddziałuje na parametry hematologiczne krwi, co wcale nie musi być korzystne dla sportowca, – zwiększa ryzyko zakrzepowo-zatorowe z całą gamą związanych z tym powikłań.

Referencje:

R. Hast i in. „Behandlung der Osteomyelofibrose mit Oxymetholon” https://link.springer.com/article/10.1007/BF01006549