Wczoraj media obiegła informacja, iż Anita Włodarczyk zdobyła złoty medal w Londynie, w 2012 roku. Złoto odebrano jej konkurentce, Tatianie Łysenko, która stosowała oral turinabol (
Na stosowaniu oral turinabolu wpadła też np. Tatyana Chernova, brązowa medalistka w siedmioboju. Kolejna zawodniczka specjalizująca się w rzucie dyskiem, Yevgeniya Pecherina, najpierw wpadła na stosowaniu metanabolu (w 2011 roku), dwa lata później na oral turinabolu (w 2013 roku). Jest to młoda kobieta, urodzona w 1989 roku. Jej najlepszy wynik okraszony jest garścią farmakologii i wynosi 65,77 m (rzut dyskiem). W pchnięciu kulą zaliczyła 16,47 m [1]. Na stosowaniu oral turinabolu wpadł też białoruski zawodnik rzucający młotem, Andrei VARANTSOU (zaliczył nieco ponad 80 m). Był to rutynowy test między zawodami. Andrei został dożywotnio zdyskwalifikowany [2]. Stosował także clomid i oxandrolone.
Na oral turinabolu złapano także:
-
Annę Avdeyevę [3] – jej najlepszy wynik w pchnięciu kulą wynosi ponad 20 m, wpadła w 2013 roku, była jedną z najlepszych kulomiotek na świecie,
-
w 2016 roku, po powtórnej analizie próbek z 2012 roku z Londynu, wpadł jeden z najlepszych ciężarowców wszechczasów, dwukrotny mistrz olimpijski, Ilja Iljin. Brał winstrol, dodatkowo prawdopodobnie oral-turinabol. Zaliczył 233 kg w podrzucie oraz 185 kg w rwaniu na IO w Londynie [4,8],
-
Alekseia Kosova – wybitny ciężarowiec, zaliczył 181 kg w rwaniu przy wadze 94 kg, został zdyskwalifikowany po ponownej analizie próbek pobranych czasie mistrzostw świata w 2015 roku [5],
-
Apti Aukhadova – Rosja, kategoria 85 kg, rocznik 1992, mistrz świata i Europy, maksymalnie zaliczył 175 kg w rwaniu oraz 215 kg w podrzucie [12]. Obok oral turinabolu brał także masteron,
-
Kostovą Boyankę – kobieta, rocznik 1993, Azerbejdżan, zaliczyła 112 kg w rwaniu oraz 140 kg w podrzucie na zawodach WWC 2015 w Teksasie [13],
-
Marynę Shkermankovą – Białoruś, osiągnęła 115 kg w rwaniu oraz 143 kg w podrzucie, III miejsce na IO w Londynie w kat. 68 kg [11],
-
Yuliyę Kalinę – Ukraina, jedna z najlepszych zawodniczek na świecie, osiągnęła 110 kg w rwaniu oraz 135 kg w podrzucie – 24 maja 2016 roku, w kategorii wagowej 58 kg [10],
-
Yauheni Zharnaska,
-
Olgę Afanasevą (ciężary, kat. 69 kg), zaliczyła 116 kg w rwaniu oraz 145 kg w podrzucie,
-
Pipa Artioma (ciężary, kat. 77 kg),
-
Iurie Bulata (ciężary, kat. 85 kg),
-
Omitray Yermeka (ciężary, kat. 85 kg, Kazachstan),
-
Zhassulana Kydyrbayeva – Kazachstan, kat. 94 kg, zaliczył 179 kg w rwaniu oraz 229 kg w podrzucie; wcześniej złapano go na winstrolu, ogółem był trzeci na mistrzostwach świata w 2015 roku,
-
Almasa Uteshova – kat. 94 kg, Kazachstan, zaliczył m.in. 235 kg w podrzucie oraz 187 kg w rwaniu, niestety anulowano mu rekordy z WWC 2015 z Teksasu,
-
Eftychia Ananiadou – Grecja, urodzona w 1987 roku zawodniczka z kat. + 75 kg, zaliczyła 113 kg w rwaniu oraz 138 kg w podrzucie na zawodach 20 listopada 2015 roku w Houston w Teksasie [6],
-
Aleksandr Venskel – urodzony w 1993 roku zawodnik z Białorusi [7], kat. 94 kg, zaliczył 220 kg w podrzucie oraz 180 kg w rwaniu,
-
Novikava Nastassia – Białoruś, kat. 58 kg, 4-ta w 2015 roku na mistrzostwach świata w podnoszeniu ciężarów,
-
Intiqam Zairov – Azerbejdżan, kat. 94 kg pozbawiony 1 miejsca na mistrzostwach Europy w 2013 roku, 9-ty w Pekinie w 2008 roku, II na mistrzostwach Europy w 2009 roku. W Londynie podrzucił 215 kg i wyrwał 182 kg [8].
Dlaczego oral turinabol jest tak chętnie stosowany?
Po pierwsze dlatego, iż jest bezpieczny dla wątroby. Większość 17-alfa alikilowanych sterydów anaboliczno-androgennych stanowi zagrożenie dla wątroby. Wyjątkiem od reguły są oxandrolone (w rozsądnych dawkach, czyli do ok. 50 mg dziennie dla 100 kg mężczyzny) oraz oral turinabol. To wcale nie znaczy, że inne środki doustne są niezwykle groźne. W badaniach naukowych dzień w dzień, przez kilka lat (tak, lat!) podawano kobietom i dziewczynkom końskie dawki anapolonu – uznawanego za jeden z najbardziej twardych dla wątroby środków. Mało tego w jednym z badań, ciężko chorym ludziom wymagającym hemodializy (oczyszczania krwi) i dodatkowo ważącym 55,7±8,3 kg podawano aż 100 mg anapolonu dziennie! Po 24 tygodniach w grupie oxymetholonu ALAT/ALT (Aminotransferaza alaninowa) wzrósł średnio o 55,5 jednostek (IU), aspAT/AST (Aminotransferaza asparaginianowa) wzrósł średnio o 31,7 jednostek (IU). Pacjenci bez treningu zwiększyli masę ciała aż o 3,2 kg (retencja wody). To chyba wystarczy, aby ostatecznie rozwiać wątpliwości. Jest to, bez mała, dawka dopingowa. Z badaniem można zapoznać się tutaj: www.ncbi.nlm.nih.gov
Oral turinabol był głównym preparatem stosowanym przez sportowców z NRD. Wbrew obiegowym, kłamliwym opiniom, nawet wieloletni doping wcale nie musi kończyć się bujnym zarostem u pań oraz dalszą wirylizacją. Kolejna bzdurna opinia głosi, iż po oralnych sterydach anaboliczno-androgennych eksploduje wątroba. Oczywiście, tylko u sportowców z NRD – 191 mężczyzn oraz 174 kobiet – uszkodzenia wątroby wystąpiły ledwie u … 1% osób. Tak, jednego procenta. Najczęstszym skutkiem ubocznym była sztywność, nabicie, „napompowanie” mięśni – co jest celem niejednego kulturysty. Z badaniem można zapoznać się tutaj: www.clinchem.org
Po drugie – oral turinabol nie aromatyzuje, czyli nie konwertuje do estrogenów, tym samym nie powoduje retencji wody oraz znacznego zwiększania masy ciała (niekoniecznie masy mięśni). Może nie ma to znaczenia dla typowego „pakera” – ale każdy dodatkowy kilogram na wadze decyduje o zwycięstwie lub przegranej atlety. Z tego samego powodu np. sprinterzy czy ciężarowcy tak chętnie sięgali po (również nie aromatyzujący) winstrol.
Do niedawna oral turinabol był wykrywany do 16 tygodni, jednakże pod koniec 2012 roku wdrożono nowe metody wykrywania (metabolity długotrwałe, LTM). Przed 2012 rokiem właściwie nigdy go nie wykrywano, po wdrożeniu nowej metody od razu odnotowano 82 przypadki Wdrożenie nowej metody sprawiło, że w pierwszych 11 miesiącach roku 2013 wykryto 82 przypadki dopingu oral turinabolem, w 2012 roku 1 przypadek (podobnie w 2009 i 2010). W przypadku starej metody (dostępnej do grudnia 2012 roku) oznaczania metabolitów oral turinabolu w moczu możliwe byłoby wykrycie tylko jednego lub dwóch przypadków używania dopingu farmakologicznego [9]. Zagadnienie rozwijałem obszernie tutaj: potreningu.pl/masowe-przypadki-dopingu-
Z oral turinabolem wiąże się jeden problem – obecnie jest łatwo wykrywalny, dodatkowo na rynku często można napotkać podróbki zawierające inne środki, np. winstrol czy metanabol. Oral turinabolem z kolei często jest fałszowany oxandrolone.
Administrator serwisu uznaje zjawisko dopingu i stosowania niedozwolonych substancji w sporcie, a także wbrew zaleceniom medycznym, za skrajnie naganne, nieuczciwe i niemoralne. Jakiekolwiek informacje zawarte w artykułach dotyczących dopingu i farmakologii nie mogą być traktowane ani służyć jako instruktaż. Treść artykułów przedstawia jedynie zebrane informacje dotyczące powyższego tematu. Stosowanie dopingu niesie za sobą ryzyko utraty zdrowia oraz w wielu przypadkach nawet utraty życia.
Referencje:
1. https://www.iaaf.org/
